Definify.com
Definition 2024
aanbranden
aanbranden
Dutch
Verb
aanbranden
Inflection
| Inflection of aanbranden (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanbranden | |||
| past singular | brandde aan | |||
| past participle | aangebrand | |||
| infinitive | aanbranden | |||
| gerund | aanbranden n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | brand aan | brandde aan | aanbrand | aanbrandde |
| 2nd person sing. (jij) | brandt aan | brandde aan | aanbrandt | aanbrandde |
| 2nd person sing. (u) | brandt aan | brandde aan | aanbrandt | aanbrandde |
| 2nd person sing. (gij) | brandt aan | brandde aan | aanbrandt | aanbrandde |
| 3rd person singular | brandt aan | brandde aan | aanbrandt | aanbrandde |
| plural | branden aan | brandden aan | aanbranden | aanbrandden |
| subjunctive sing.1 | brande aan | brandde aan | aanbrande | aanbrandde |
| subjunctive plur.1 | branden aan | brandden aan | aanbranden | aanbrandden |
| imperative sing. | brand aan | |||
| imperative plur.1 | brandt aan | |||
| participles | aanbrandend | aangebrand | ||
| 1) Archaic. | ||||