Definition 2025
Konstantinápoly
Konstantinápoly
Hungarian
Proper noun
Konstantinápoly
- Constantinople (name of present-day Istanbul from 330-1930 CE)
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
Konstantinápoly
|
—
|
| accusative |
Konstantinápolyt
|
—
|
| dative |
Konstantinápolynak
|
—
|
| instrumental |
Konstantinápollyal
|
—
|
| causal-final |
Konstantinápolyért
|
—
|
| translative |
Konstantinápollyá
|
—
|
| terminative |
Konstantinápolyig
|
—
|
| essive-formal |
Konstantinápolyként
|
—
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
Konstantinápolyban
|
—
|
| superessive |
Konstantinápolyon
|
—
|
| adessive |
Konstantinápolynál
|
—
|
| illative |
Konstantinápolyba
|
—
|
| sublative |
Konstantinápolyra
|
—
|
| allative |
Konstantinápolyhoz
|
—
|
| elative |
Konstantinápolyból
|
—
|
| delative |
Konstantinápolyról
|
—
|
| ablative |
Konstantinápolytól
|
—
|
| Possessive forms of Konstantinápoly
|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
Konstantinápolyom
|
—
|
| 2nd person sing. |
Konstantinápolyod
|
—
|
| 3rd person sing. |
Konstantinápolya
|
—
|
| 1st person plural |
Konstantinápolyunk
|
—
|
| 2nd person plural |
Konstantinápolyotok
|
—
|
| 3rd person plural |
Konstantinápolyuk
|
—
|
Synonyms
See also
- Appendix:Hungarian words with ly