Definify.com
Webster 1913 Edition
Dost
Webster 1828 Edition
Dost
DOST
, the second person of do, used int he solemn style; thou dost.Definition 2024
Dost
Dost
German
Noun
Dost m (genitive Dosts, plural Dosten or Doste)
- tuft (of a plant), something that grows in tufts
- (plural form Doste) any plant of the genus Origanum
- oregano (Origanum vulgare)
Synonyms
- (oregano): Oregano
dost
dost
English
Verb
dost
- (archaic) second-person singular simple present form of do
Quotations
- For usage examples of this term, see Citations:dost.
Related terms
Anagrams
Crimean Tatar
Etymology
Noun
dost
Declension
Declension of dost
| nominative | dost |
|---|---|
| genitive | dostnıñ |
| dative | dostqa |
| accusative | dostnı |
| locative | dostta |
| ablative | dosttan |
References
- Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary], Simferopol: Dolya, ISBN 966-7980-89-8
Kurdish
Noun
dost ?
- friend (person whose company one enjoys)
This Kurdish entry was created from the translations listed at friend. It may be less reliable than other entries, and may be missing parts of speech or additional senses. Please also see dost in the Kurdish Wiktionary. This notice will be removed when the entry is checked. (more information) April 2008
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /dôst/
Adverb
dost
- (colloquial) enough, sufficiently
- (colloquial) lots of, plenty of
- (colloquial) rather, quite (+ adjective or adverb)
Synonyms
Turkish
Etymology
Noun
dost (definite accusative dostu, plural dostlar)
Synonyms
Antonyms
Derived terms
Terms derived from dost
|
|
|
Related terms
Related terms
|
|
Declension
declension of dost
possessive forms of dost
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | dostum | dostlarım |
| definite accusative (belirtme) | dostumu | dostlarımı |
| dative (yönelme) | dostuma | dostlarıma |
| locative (bulunma) | dostumda | dostlarımda |
| ablative (çıkma) | dostumdan | dostlarımdan |
| genitive (tamlayan) | dostumun | dostlarımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dostun | dostların |
| definite accusative (belirtme) | dostunu | dostlarını |
| dative (yönelme) | dostuna | dostlarına |
| locative (bulunma) | dostunda | dostlarında |
| ablative (çıkma) | dostundan | dostlarından |
| genitive (tamlayan) | dostunun | dostlarının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dostu | dostları |
| definite accusative (belirtme) | dostunu | dostlarını |
| dative (yönelme) | dostuna | dostlarına |
| locative (bulunma) | dostunda | dostlarında |
| ablative (çıkma) | dostundan | dostlarından |
| genitive (tamlayan) | dostunun | dostlarının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dostumuz | dostlarımız |
| definite accusative (belirtme) | dostumuzu | dostlarımızı |
| dative (yönelme) | dostumuza | dostlarımıza |
| locative (bulunma) | dostumuzda | dostlarımızda |
| ablative (çıkma) | dostumuzdan | dostlarımızdan |
| genitive (tamlayan) | dostumuzun | dostlarımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dostunuz | dostlarınız |
| definite accusative (belirtme) | dostunuzu | dostlarınızı |
| dative (yönelme) | dostunuza | dostlarınıza |
| locative (bulunma) | dostunuzda | dostlarınızda |
| ablative (çıkma) | dostunuzdan | dostlarınızdan |
| genitive (tamlayan) | dostunuzun | dostlarınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dostları | dostları |
| definite accusative (belirtme) | dostlarını | dostlarını |
| dative (yönelme) | dostlarına | dostlarına |
| locative (bulunma) | dostlarında | dostlarında |
| ablative (çıkma) | dostlarından | dostlarından |
| genitive (tamlayan) | dostlarının | dostlarının |
predicative forms of dost
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | dostum | dostlarım* |
| sen (you are) | dostsun | dostlarsın* |
| o (he/she/it is) | dost / dosttur | dostlar* / dostlardır* |
| biz (we are) | dostuz | dostlarız |
| siz (you are) | dostsunuz | dostlarsınız |
| onlar (they are) | dostlar | dostlardır |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | dosttum | dostlardım* |
| sen (you were) | dosttun | dostlardın* |
| o (he/she/it was) | dosttu | dostlardı* |
| biz (we were) | dosttuk | dostlardık |
| siz (you were) | dosttunuz | dostlardınız |
| onlar (they were) | dosttular | dostlardı |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | dostmuşum | dostlarmışım* |
| sen (you were) | dostmuşsun | dostlarmışsın* |
| o (he/she/it was) | dostmuş | dostlarmış* |
| biz (we were) | dostmuşuz | dostlarmışız |
| siz (you were) | dostmuşsunuz | dostlarmışsınız |
| onlar (they were) | dostmuşlar | dostlarmış |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||