Definify.com
Definition 2025
軋む
軋む
Japanese
| Kanji in this term |
|---|
| 軋 |
|
きし Hyōgaiji |
| kun'yomi |
Verb
軋む (hiragana きしむ, romaji kishimu)
- To make a prolonged sharp grating or squeaking sound, as by the friction of hard substances; to creak; to squeak.
Usage notes
Conjugation
Conjugation of "軋む" (See Appendix:Japanese verbs.)
| Stem forms | |||
|---|---|---|---|
| Imperfective (未然形) | 軋ま | きしま | kishima |
| Continuative (連用形) | 軋み | きしみ | kishimi |
| Terminal (終止形) | 軋む | きしむ | kishimu |
| Attributive (連体形) | 軋む | きしむ | kishimu |
| Hypothetical (仮定形) | 軋め | きしめ | kishime |
| Imperative (命令形) | 軋め | きしめ | kishime |
| Key constructions | |||
| Passive | 軋まれる | きしまれる | kishimareru |
| Causative | 軋ませる 軋ます |
きしませる きします |
kishimaseru kishimasu |
| Potential | 軋める | きしめる | kishimeru |
| Volitional | 軋もう | きしもう | kishimō |
| Negative | 軋まない | きしまない | kishimanai |
| Negative continuative | 軋まず | きしまず | kishimazu |
| Formal | 軋みます | きしみます | kishimimasu |
| Perfective | 軋んだ | きしんだ | kishinda |
| Conjunctive | 軋んで | きしんで | kishinde |
| Hypothetical conditional | 軋めば | きしめば | kishimeba |