Ancient Greek

Noun

ὄσσε • ‎(ósse) n ‎(genitive -); second declension

1. eyes
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 13.434–435

     τὸν τόθ᾽ ὑπ᾽ Ἰδομενῆϊ Ποσειδάων ἐδάμασσε // θέλξας ὄσσε φαεινά, πέδησε δὲ φαίδιμα γυῖα:

   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 13.616–618

     […] λάκε δ᾽ ὀστέα, τὼ δέ οἱ ὄσσε // πὰρ ποσὶν αἱματόεντα χαμαὶ πέσον ἐν κονίῃσιν, // ἰδνώθη δὲ πεσών: […]

   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 14.236–237

     κοίμησόν μοι Ζηνὸς ὑπ᾽ ὀφρύσιν ὄσσε φαεινὼ // αὐτίκ᾽ ἐπεί κεν ἐγὼ παραλέξομαι ἐν φιλότητι.

   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 12.466

     […] πυρὶ δ᾽ ὄσσε δεδήει.

   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 23.476–477

     οὔτε νεώτατός ἐσσι μετ᾽ Ἀργείοισι τοσοῦτον, // οὔτέ τοι ὀξύτατον κεφαλῆς ἐκδέρκεται ὄσσε:

   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 6.130–132

     βῆ δ᾽ ἴμεν ὥς τε λέων ὀρεσίτροφος ἀλκὶ πεποιθώς, // ὅς τ᾽ εἶσ᾽ ὑόμενος καὶ ἀήμενος, ἐν δέ οἱ ὄσσε // δαίεται: […]

   • 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Theogony 824–827

     […] ἐκ δέ οἱ ὤμων // ἣν ἑκατὸν κεφαλαὶ ὄφιος, δεινοῖο δράκοντος, // γλώσσῃσιν δνοφερῇσι λελιχμότες, ἐκ δέ οἱ ὄσσων // θεσπεσίῃς κεφαλῇσιν ὑπ᾽ ὀφρύσι πῦρ ἀμάρυσσεν·

   • 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 400–402

     δακρυσίστακτα δ᾽ ἀπ᾽ ὄσσων // ῥαδινὰν λειβομένα ῥέος παρειὰν // νοτίοις ἔτεγξα παγαῖς:

   • ante AD 8th C., Supplementum Epigraphicum Graecum 3.400.5
   • 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, The Shield of Heracles 144–145

     ἐν μέσσωι δ᾽ ἀδάμαντος ἔην Φόβος οὔ τι φατειός, // ἔμπαλιν ὄσσοισιν πυρὶ λαμπομένοισι δεδορκώς·

   • 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, The Shield of Heracles 424–432

     Τὸν μὲν ἔπειτ᾽ εἴασε Διὸς ταλακάρδιος υἱός, // αὐτὸς δὲ βροτολοιγὸν Ἄρην προσιόντα δοκεύσας, // δεινὸν ὁρῶν ὄσσοισι, λέων ὣς σώματι κύρσας, // ὅς τε μάλ᾽ ἐνδυκέως ῥινὸν κρατεροῖς ὀνύχεσσι // σχίσσας ὅττι τάχιστα μελίφρονα θυμὸν ἀπηύρα· // ἐμ μένεος δ᾽ ἄρα τοῦ γε κελαινὸν πίμπλαται ἦτορ· // γλαυκιόων δ᾽ ὄσσοις δεινὸν πλευράς τε καὶ ὤμους // οὐρῆι μαστιόων ποσσὶν γλάφει, οὐδέ τις αὐτὸν // ἔτλη ἐς ἄντα ἰδὼν σχεδὸν ἐλθέμεν οὐδὲ μάχεσθαι·

   • 630 BCE – 570 BCE, Sappho, Collected Works 29

     ὄσταθι κἄντα ⟨θᾶ με φίλαν⟩ φίλος // καὶ τὰν ἐπ᾽ ὄσσοισ᾽ ὀμπέτασον χάριν.

   • 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 144–147

     […] φοβερὰ // δ᾽ ἐμοῖσιν ὄσσοις ὀμίχλα // προσῇξε πλήρης δακρύων // σὸν δέμας εἰσιδούσᾳ // πέτραις προσαυαινόμενον // ταῖσδ᾽ ἀδαμαντοδέτοισι λύμαις.

   • 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 677–679

     […] βουκόλος δὲ γηγενὴς // ἄκρατος ὀργὴν Ἄργος ὡμάρτει, πυκνοῖς // ὄσσοις δεδορκὼς τοὺς ἐμοὺς κατὰ στίβους.

   • 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 469–470

     […] βάλλεται γὰρ ὄσ- // σοις Διόθεν κάρανα.

   • 442 BCE, Sophocles, Antigone 1231–1233

     τὸν δ᾽ ἀγρίοις ὄσσοισι παπτήνας ὁ παῖς, // πτύσας προσώπῳ κοὐδὲν ἀντειπών, ξίφους // ἕλκει διπλοῦς κνώδοντας. […]

   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ichneutae 47
   • 1115 – 1195, Eustathius of Thessalonica, Collected Works 58.28
   • AD 5th C., Hesychius Alexandreus

Declension

Usage notes

While ὄσσε is properly dual, it later came to be treated as plural.

Synonyms

• ὄμμα ‎(ómma), ὀφθαλμός ‎(ophthalmós), ὤψ ‎(ṓps)

Related terms

• ὄψομαι ‎(ópsomai)

References

• ὄσσε in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ὄσσε in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ὄσσε in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• «ὄσσε» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• «ὄσσε» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ὄσσε in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter