Definify.com
Definition 2024
Ἱεραπολίτης
Ἱεραπολίτης
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ierapolítis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /ierapolítis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ieɾapolítis/
Noun
Ῑ̔ερᾱπολῑ́της • (Hīerāpolī́tēs) m (genitive Ἱεραπολίτου); first declension
- an inhabitant of Hierapolis; a Hierapolitan
Inflection
First declension of Ἱερᾱπολῑ́της, Ἱερᾱπολῑ́του
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Ἱερᾱπολῑ́της | τὼ Ἱερᾱπολῑ́τᾱ | οἱ Ἱερᾱπολῖται |
| Genitive | τοῦ Ἱερᾱπολῑ́του | τοῖν Ἱερᾱπολῑ́ταιν | τῶν Ἱερᾱπολῑτῶν |
| Dative | τῷ Ἱερᾱπολῑ́τῃ | τοῖν Ἱερᾱπολῑ́ταιν | τοῖς Ἱερᾱπολῑ́ταις |
| Accusative | τὸν Ἱερᾱπολῑ́την | τὼ Ἱερᾱπολῑ́τᾱ | τοὺς Ἱερᾱπολῑ́τᾱς |
| Vocative | Ἱερᾱπολῖτᾰ | Ἱερᾱπολῑ́τᾱ | Ἱερᾱπολῖται |
Descendants
- Greek: Ιεραπολίτης (Ierapolítis)