Definify.com
Definition 2024
ἀρχιμανδρίτης
ἀρχιμανδρίτης
See also: αρχιμανδρίτης
Ancient Greek
Noun
ἀρχιμανδρῑ́της • (arkhimandrī́tēs) m (genitive ἀρχιμανδρῑ́του); first declension
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἀρχιμανδρῑ́της | τὼ ἀρχιμανδρῑ́τᾱ | οἱ ἀρχιμανδρῖται | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἀρχιμανδρῑ́του | τοῖν ἀρχιμανδρῑ́ταιν | τῶν ἀρχιμανδρῑτῶν | ||||||||||
| Dative | τῷ ἀρχιμανδρῑ́τῃ | τοῖν ἀρχιμανδρῑ́ταιν | τοῖς ἀρχιμανδρῑ́ταις | ||||||||||
| Accusative | τὸν ἀρχιμανδρῑ́την | τὼ ἀρχιμανδρῑ́τᾱ | τοὺς ἀρχιμανδρῑ́τᾱς | ||||||||||
| Vocative | ἀρχιμανδρῑ́της | ἀρχιμανδρῑ́τᾱ | ἀρχιμανδρῖται | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
Descendants
|
|
|
References
- ἀρχιμανδρίτης in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἀρχιμανδρίτης» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀρχιμανδρίτης» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)