Definify.com
Definition 2025
ἀρτύω
ἀρτύω
Ancient Greek
Alternative forms
- ἀρτύνω (artúnō)
Verb
ἀρτύω • (artúō)
Inflection
Present: ἀρτύω, ἀρτύομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀρτύω | ἀρτύεις | ἀρτύει | ἀρτύετον | ἀρτύετον | ἀρτύομεν | ἀρτύετε | ἀρτύουσῐ(ν) |
| subjunctive | ἀρτύω | ἀρτύῃς | ἀρτύῃ | ἀρτύητον | ἀρτύητον | ἀρτύωμεν | ἀρτύητε | ἀρτύωσῐ(ν) | |
| optative | ἀρτύοιμῐ | ἀρτύοις | ἀρτύοι | ἀρτύοιτον | ἀρτυοίτην | ἀρτύοιμεν | ἀρτύοιτε | ἀρτύοιεν | |
| imperative | ἄρτυε | ἀρτυέτω | ἀρτύετον | ἀρτυέτων | ἀρτύετε | ἀρτυόντων | |||
| middle/
passive |
indicative | ἀρτύομαι | ἀρτύει/ ἀρτύῃ |
ἀρτύεται | ἀρτύεσθον | ἀρτύεσθον | ἀρτυόμεθᾰ | ἀρτύεσθε | ἀρτύονται |
| subjunctive | ἀρτύωμαι | ἀρτύῃ | ἀρτύηται | ἀρτύησθον | ἀρτύησθον | ἀρτυώμεθᾰ | ἀρτύησθε | ἀρτύωνται | |
| optative | ἀρτυοίμην | ἀρτύοιο | ἀρτύοιτο | ἀρτύοισθον | ἀρτυοίσθην | ἀρτυοίμεθᾰ | ἀρτύοισθε | ἀρτύοιντο | |
| imperative | ἀρτύου | ἀρτυέσθω | ἀρτύεσθον | ἀρτυέσθων | ἀρτύεσθε | ἀρτυέσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | ἀρτύειν | ἀρτύεσθαι | |||||||
| participle | ἀρτύων , ἀρτύουσᾰ , ἄρτυον | ἀρτυόμενος , ἀρτυομένη , ἀρτυόμενον | |||||||
Imperfect: ἤρτυον, ἠρτυόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἤρτυον | ἤρτυες | ἤρτυε | ἠρτύετον | ἠρτυέτην | ἠρτύομεν | ἠρτύετε | ἤρτυον |
| middle/ passive |
ἠρτυόμην | ἠρτύου | ἠρτύετο | ἠρτύεσθον | ἠρτυέσθην | ἠρτυόμεθᾰ | ἠρτύεσθε | ἠρτύοντο | |
Future: ἀρτύσω, ἀρτύσομαι, ἀρτυθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀρτύσω | ἀρτύσεις | ἀρτύσει | ἀρτύσετον | ἀρτύσετον | ἀρτύσομεν | ἀρτύσετε | ἀρτύσουσῐ(ν) |
| optative | ἀρτύσοιμῐ | ἀρτύσοις | ἀρτύσοι | ἀρτύσοιτον | ἀρτῡσοίτην | ἀρτύσοιμεν | ἀρτύσοιτε | ἀρτύσοιεν | |
| middle | indicative | ἀρτύσομαι | ἀρτύσει/ ἀρτύσῃ |
ἀρτύσεται | ἀρτύσεσθον | ἀρτύσεσθον | ἀρτῡσόμεθᾰ | ἀρτύσεσθε | ἀρτύσονται |
| optative | ἀρτῡσοίμην | ἀρτύσοιο | ἀρτύσοιτο | ἀρτύσοισθον | ἀρτῡσοίσθην | ἀρτῡσοίμεθᾰ | ἀρτύσοισθε | ἀρτύσοιντο | |
| passive | indicative | ἀρτυθήσομαι | ἀρτυθήσει/ ἀρτυθήσῃ |
ἀρτυθήσεται | ἀρτυθήσεσθον | ἀρτυθήσεσθον | ἀρτυθησόμεθᾰ | ἀρτυθήσεσθε | ἀρτυθήσονται |
| optative | ἀρτυθησοίμην | ἀρτυθήσοιο | ἀρτυθήσοιτο | ἀρτυθήσοισθον | ἀρτυθησοίσθην | ἀρτυθησοίμεθᾰ | ἀρτυθήσοισθε | ἀρτυθήσοιντο | |
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | ἀρτύσειν | ἀρτύσεσθαι | ἀρτυθήσεσθαι | ||||||
| participle | ἀρτύσων , ἀρτύσουσᾰ , ἄρτῦσον | ἀρτῡσόμενος , ἀρτῡσομένη , ἀρτῡσόμενον | ἀρτυθησόμενος , ἀρτυθησομένη , ἀρτυθησόμενον | ||||||
Aorist: ἤρτῡσα, ἠρτῡσάμην, ἠρτύθην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἤρτῡσα | ἤρτῡσας | ἤρτῡσε | ἠρτύσατον | ἠρτῡσάτην | ἠρτύσαμεν | ἠρτύσατε | ἤρτῡσαν |
| subjunctive | ἀρτύσω | ἀρτύσῃς | ἀρτύσῃ | ἀρτύσητον | ἀρτύσητον | ἀρτύσωμεν | ἀρτύσητε | ἀρτύσωσῐ(ν) | |
| optative | ἀρτύσαιμῐ | ἀρτύσαις/ ἀρτύσειας |
ἀρτύσαι/ ἀρτύσειε |
ἀρτύσαιτον | ἀρτῡσαίτην | ἀρτύσαιμεν | ἀρτύσαιτε | ἀρτύσαιεν/ ἀρτύσειαν |
|
| imperative | ἄρτῡσον | ἀρτῡσάτω | ἀρτύσατον | ἀρτῡσάτων | ἀρτύσατε | ἀρτῡσάντων | |||
| middle | indicative | ἠρτῡσάμην | ἠρτύσω | ἠρτύσατο | ἠρτύσασθον | ἠρτῡσάσθην | ἠρτῡσάμεθα | ἠρτύσασθε | ἠρτύσαντο |
| subjunctive | ἀρτύσωμαι | ἀρτύσῃ | ἀρτύσηται | ἀρτύσησθον | ἀρτύσησθον | ἀρτῡσώμεθα | ἀρτύσησθε | ἀρτύσωνται | |
| optative | ἀρτῡσαίμην | ἀρτύσαιο | ἀρτύσαιτο | ἀρτύσαισθον | ἀρτῡσαίσθην | ἀρτῡσαίμεθα | ἀρτύσαισθε | ἀρτύσαιντο | |
| imperative | ἄρτῡσαι | ἀρτῡσάσθω | ἀρτύσασθον | ἀρτῡσάσθων | ἀρτύσασθε | ἀρτῡσάσθων | |||
| passive | indicative | ἠρτύθην | ἠρτύθης | ἠρτύθη | ἠρτύθητον | ἠρτῡθήτην | ἠρτύθημεν | ἠρτύθητε | ἠρτύθησαν |
| subjunctive | ἀρτῡθῶ | ἀρτῡθῇς | ἀρτῡθῇ | ἀρτῡθῆτον | ἀρτῡθῆτον | ἀρτῡθῶμεν | ἀρτῡθῆτε | ἀρτῡθῶσῐ(ν) | |
| optative | ἀρτῡθείην | ἀρτῡθείης | ἀρτῡθείη | ἀρτῡθεῖτον/ ἀρτῡθείητον |
ἀρτῡθείτην/ ἀρτῡθειήτην |
ἀρτῡθεῖμεν/ ἀρτῡθείημεν |
ἀρτῡθεῖτε/ ἀρτῡθείητε |
ἀρτῡθεῖεν/ ἀρτῡθείησαν |
|
| imperative | ἀρτύθητῐ | ἀρτῡθήτω | ἀρτύθητον | ἀρτῡθήτων | ἀρτύθητε | ἀρτῡθέντων | |||
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | ἄρτῡσαι | ἀρτύσασθαι | ἀρτῡθῆναι | ||||||
| participle | m | ἀρτύσᾱς | ἀρτῡσάμενος | ἀρτῡθείς | |||||
| f | ἀρτύσᾱσα | ἀρτῡσαμένη | ἀρτῡθεῖσα | ||||||
| n | ἄρτῡσαν | ἀρτῡσάμενον | ἀρτῡθέν | ||||||
Perfect: ἤρτῡκα, ἤρτῡμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἤρτῡκα | ἤρτῡκας | ἤρτῡκε | ἠρτύκατον | ἠρτύκατον | ἠρτύκαμεν | ἠρτύκατε | ἠρτύκᾱσῐ(ν) |
| subjunctive | ἠρτῡκὼς ὦ/ ἠρτύκω |
ἠρτῡκὼς ᾖς/ ἠρτύκῃς |
ἠρτῡκὼς ᾖ/ ἠρτύκῃ |
ἠρτῡκότε ἦτον/ ἠρτύκητον |
ἠρτῡκότε ἦτον/ ἠρτύκητον |
ἠρτῡκότες ὦμεν/ ἠρτύκωμεν |
ἠρτῡκότες ἦτε/ ἠρτύκητε |
ἠρτῡκότες ὦσῐ(ν)/ ἠρτύκωσῐ(ν) |
|
| optative | ἠρτῡκὼς εἴην/ ἠρτύκοιμῐ/ ἠρτῡκοίην |
ἠρτῡκὼς εἴης/ ἠρτύκοις/ ἠρτῡκοίης |
ἠρτῡκὼς εἴη/ ἠρτύκοι/ ἠρτῡκοίη |
ἠρτῡκότε εἴητον/ ἠρτῡκότε εἶτον/ ἠρτύκοιτον |
ἠρτῡκὀτε εἰήτην/ ἠρτῡκότε εἴτην/ ἠρτῡκοίτην |
ἠρτῡκότες εἴημεν/ ἠρτῡκότες εἶμεν/ ἠρτύκοιμεν |
ἠρτῡκότες εἴητε/ ἠρτῡκότες εἶτε/ ἠρτύκοιτε |
ἠρτῡκότες εἴησαν/ ἠρτῡκότε εἶεν/ ἠρτύκοιεν |
|
| imperative | ἠρτῡκὼς ἴσθῐ | ἠρτῡκὼς ἔστω | ἠρτῡκότε ἔστον | ἠρτῡκότε ἔστων | ἠρτῡκότες ἔστε | ἠρτῡκότες ὄντων | |||
| middle/
passive |
indicative | ἤρτῡμαι | ἤρτῡσαι | ἤρτῡται | ἤρτῡσθον | ἤρτῡσθον | ἠρτύμεθα | ἤρτῡσθε | ἤρτῡνται |
| subjunctive | ἠρτῡμένος ὦ | ἠρτῡμένος ᾖς | ἠρτῡμένος ᾖ | ἠρτῡμένω ἦτον | ἠρτῡμένω ἦτον | ἠρτῡμένοι ὦμεν | ἠρτῡμένοι ἦτε | ἠρτῡμένοι ὦσῐ | |
| optative | ἠρτῡμένος εἴην | ἠρτῡμένος εἴης | ἠρτῡμένος εἴη | ἠρτῡμένοι εἴητον/ ἠρτῡμένοι εἶτον |
ἠρτῡμένω εἰήτην/ ἠρτῡμένω εἴτην |
ἠρτῡμένοι εἴημεν/ ἠρτῡμένοι εἶμεν |
ἠρτῡμένοι εἴητε/ ἠρτῡμένοι εἶτε |
ἠρτῡμένοι εἴησαν/ ἠρτῡμένοι εἶεν |
|
| imperative | ἤρτῡσο | ἠρτύσθω | ἤρτῡσθον | ἠρτύσθων | ἤρτῡσθε | ἠρτύσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | ἠρτῡκέναι | ἠρτῦσθαι | |||||||
| participle | ἠρτῡκώς , ἠρτῡκυῖα , ἠρτῡκός | ἠρτῡμένος , ἠρτῡμένη , ἠρτῡμένον | |||||||
Derived terms
|
|
Related terms
- ἄρτυμα (ártuma)
- ἄρτυσις (ártusis)
- ἀρτυτήρ (artutḗr)
- ἀρτυτικός (artutikós)
- ἀρτυτός (artutós)
References
- ἀρτύω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀρτύω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἀρτύω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀρτύω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- «ἀρτύω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- “G741”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979