Definify.com
Definition 2024
ἀρτύνω
ἀρτύνω
Ancient Greek
Verb
ἀρτύνω • (artúnō)
- Alternative spelling of ἀρτύω (artúō)
Inflection
Present: ἀρτύνω, ἀρτύνομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀρτύνω | ἀρτύνεις | ἀρτύνει | ἀρτύνετον | ἀρτύνετον | ἀρτύνομεν | ἀρτύνετε | ἀρτύνουσῐ(ν) |
| subjunctive | ἀρτύνω | ἀρτύνῃς | ἀρτύνῃ | ἀρτύνητον | ἀρτύνητον | ἀρτύνωμεν | ἀρτύνητε | ἀρτύνωσῐ(ν) | |
| optative | ἀρτύνοιμῐ | ἀρτύνοις | ἀρτύνοι | ἀρτύνοιτον | ἀρτῡνοίτην | ἀρτύνοιμεν | ἀρτύνοιτε | ἀρτύνοιεν | |
| imperative | ἄρτῡνε | ἀρτῡνέτω | ἀρτύνετον | ἀρτῡνέτων | ἀρτύνετε | ἀρτῡνόντων | |||
| middle/
passive |
indicative | ἀρτύνομαι | ἀρτύνει/ ἀρτύνῃ |
ἀρτύνεται | ἀρτύνεσθον | ἀρτύνεσθον | ἀρτῡνόμεθᾰ | ἀρτύνεσθε | ἀρτύνονται |
| subjunctive | ἀρτύνωμαι | ἀρτύνῃ | ἀρτύνηται | ἀρτύνησθον | ἀρτύνησθον | ἀρτῡνώμεθᾰ | ἀρτύνησθε | ἀρτύνωνται | |
| optative | ἀρτῡνοίμην | ἀρτύνοιο | ἀρτύνοιτο | ἀρτύνοισθον | ἀρτῡνοίσθην | ἀρτῡνοίμεθᾰ | ἀρτύνοισθε | ἀρτύνοιντο | |
| imperative | ἀρτύνου | ἀρτῡνέσθω | ἀρτύνεσθον | ἀρτῡνέσθων | ἀρτύνεσθε | ἀρτῡνέσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | ἀρτύνειν | ἀρτύνεσθαι | |||||||
| participle | ἀρτύνων , ἀρτύνουσᾰ , ἄρτῡνον | ἀρτῡνόμενος , ἀρτῡνομένη , ἀρτῡνόμενον | |||||||
Imperfect: ἤρτῡνον, ἠρτῡνόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἤρτῡνον | ἤρτῡνες | ἤρτῡνε | ἠρτύνετον | ἠρτῡνέτην | ἠρτύνομεν | ἠρτύνετε | ἤρτῡνον |
| middle/ passive |
ἠρτῡνόμην | ἠρτύνου | ἠρτύνετο | ἠρτύνεσθον | ἠρτῡνέσθην | ἠρτῡνόμεθᾰ | ἠρτύνεσθε | ἠρτύνοντο | |
Future: ἀρτῠνῶ, ἀρτῠνοῦμαι, ἀρτῠνθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀρτῠνῶ/ ἀρτῠνέω |
ἀρτῠνεῖς | ἀρτῠνεῖ | ἀρτῠνεῖτον | ἀρτῠνεῖτον | ἀρτῠνοῦμεν | ἀρτῠνεῖτε | ἀρτῠνοῦσῐ(ν) |
| optative | ἀρτῠνοίην/ ἀρτῠνοῖμῐ |
ἀρτῠνοίης/ ἀρτῠνοῖς |
ἀρτῠνοίη/ ἀρτῠνοῖ |
ἀρτῠνοῖτον | ἀρτῠνοίτην | ἀρτῠνοῖμεν | ἀρτῠνοῖτε | ἀρτῠνοῖεν | |
| middle | indicative | ἀρτῠνοῦμαι | ἀρτῠνῇ/ ἀρτῠνεῖ |
ἀρτῠνεῖται | ἀρτῠνεῖσθον | ἀρτῠνεῖσθον | ἀρτῠνούμεθᾰ | ἀρτῠνεῖσθε | ἀρτῠνοῦνται |
| optative | ἀρτῠνοίμην | ἀρτῠνοῖο | ἀρτῠνοῖτο | ἀρτῠνοῖσθον | ἀρτῠνοίσθην | ἀρτῠνοίμεθᾰ | ἀρτῠνοῖσθε | ἀρτῠνοῖντο | |
| passive | indicative | ἀρτῠνθήσομαι | ἀρτῠνθήσει/ ἀρτῠνθήσῃ |
ἀρτῠνθήσεται | ἀρτῠνθήσεσθον | ἀρτῠνθήσεσθον | ἀρτῠνθησόμεθᾰ | ἀρτῠνθήσεσθε | ἀρτῠνθήσονται |
| optative | ἀρτῠνθησοίμην | ἀρτῠνθήσοιο | ἀρτῠνθήσοιτο | ἀρτῠνθήσοισθον | ἀρτῠνθησοίσθην | ἀρτῠνθησοίμεθᾰ | ἀρτῠνθήσοισθε | ἀρτῠνθήσοιντο | |
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | ἀρτῠνεῖν | ἀρτῠνεῖσθαι | ἀρτῠνθήσεσθαι | ||||||
| participle | ἀρτῠνῶν , ἀρτῠνοῦσᾰ , ἀρτῠνοῦν | ἀρτῠνούμενος , ἀρτῠνουμένη , ἀρτῠνούμενον | ἀρτῠνθησόμενος , ἀρτῠνθησομένη , ἀρτῠνθησόμενον | ||||||
Aorist: ἤρτῡνα, ἠρτῡνάμην, ἠρτύνθην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἤρτῡνα | ἤρτῡνας | ἤρτῡνε | ἠρτύνατον | ἠρτῡνάτην | ἠρτύναμεν | ἠρτύνατε | ἤρτῡναν |
| subjunctive | ἀρτύνω | ἀρτύνῃς | ἀρτύνῃ | ἀρτύνητον | ἀρτύνητον | ἀρτύνωμεν | ἀρτύνητε | ἀρτύνωσῐ(ν) | |
| optative | ἀρτύναιμῐ | ἀρτύναις/ ἀρτύνειας |
ἀρτύναι/ ἀρτύνειε |
ἀρτύναιτον | ἀρτῡναίτην | ἀρτύναιμεν | ἀρτύναιτε | ἀρτύναιεν/ ἀρτύνειαν |
|
| imperative | ἄρτῡνον | ἀρτῡνάτω | ἀρτύνατον | ἀρτῡνάτων | ἀρτύνατε | ἀρτῡνάντων | |||
| middle | indicative | ἠρτῡνάμην | ἠρτύνω | ἠρτύνατο | ἠρτύνασθον | ἠρτῡνάσθην | ἠρτῡνάμεθα | ἠρτύνασθε | ἠρτύναντο |
| subjunctive | ἀρτύνωμαι | ἀρτύνῃ | ἀρτύνηται | ἀρτύνησθον | ἀρτύνησθον | ἀρτῡνώμεθα | ἀρτύνησθε | ἀρτύνωνται | |
| optative | ἀρτῡναίμην | ἀρτύναιο | ἀρτύναιτο | ἀρτύναισθον | ἀρτῡναίσθην | ἀρτῡναίμεθα | ἀρτύναισθε | ἀρτύναιντο | |
| imperative | ἄρτῡναι | ἀρτῡνάσθω | ἀρτύνασθον | ἀρτῡνάσθων | ἀρτύνασθε | ἀρτῡνάσθων | |||
| passive | indicative | ἠρτύνθην | ἠρτύνθης | ἠρτύνθη | ἠρτύνθητον | ἠρτῡνθήτην | ἠρτύνθημεν | ἠρτύνθητε | ἠρτύνθησαν |
| subjunctive | ἀρτῡνθῶ | ἀρτῡνθῇς | ἀρτῡνθῇ | ἀρτῡνθῆτον | ἀρτῡνθῆτον | ἀρτῡνθῶμεν | ἀρτῡνθῆτε | ἀρτῡνθῶσῐ(ν) | |
| optative | ἀρτῡνθείην | ἀρτῡνθείης | ἀρτῡνθείη | ἀρτῡνθεῖτον/ ἀρτῡνθείητον |
ἀρτῡνθείτην/ ἀρτῡνθειήτην |
ἀρτῡνθεῖμεν/ ἀρτῡνθείημεν |
ἀρτῡνθεῖτε/ ἀρτῡνθείητε |
ἀρτῡνθεῖεν/ ἀρτῡνθείησαν |
|
| imperative | ἀρτύνθητῐ | ἀρτῡνθήτω | ἀρτύνθητον | ἀρτῡνθήτων | ἀρτύνθητε | ἀρτῡνθέντων | |||
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | ἄρτῡναι | ἀρτύνασθαι | ἀρτῡνθῆναι | ||||||
| participle | m | ἀρτύνᾱς | ἀρτῡνάμενος | ἀρτῡνθείς | |||||
| f | ἀρτύνᾱσα | ἀρτῡναμένη | ἀρτῡνθεῖσα | ||||||
| n | ἄρτῡναν | ἀρτῡνάμενον | ἀρτῡνθέν | ||||||
References
- ἀρτύνω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀρτύνω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ἀρτύνω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «ἀρτύνω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀρτύνω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- «ἀρτύνω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)