Definify.com
Definition 2024
श्वन्
श्वन्
Sanskrit
Noun
श्वन् • (śván) m
Declension
| Masculine n-stem declension of श्वन् | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | श्वा (śvā) | ||
| Gen. sg. | शुनः (śunaḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | श्वा (śvā) | श्वानौ (śvānau) | श्वानः (śvānaḥ) |
| Vocative | श्वन् (śvan) | श्वानौ (śvānau) | श्वानः (śvānaḥ) |
| Accusative | श्वानम् (śvānam) | श्वानौ (śvānau) | शुनः (śunaḥ) |
| Instrumental | शुना (śunā) | श्वभ्याम् (śvabhyām) | श्वभिः (śvabhiḥ) |
| Dative | शुने (śune) | श्वभ्याम् (śvabhyām) | श्वभ्यः (śvabhyaḥ) |
| Ablative | शुनः (śunaḥ) | श्वभ्याम् (śvabhyām) | श्वभ्यः (śvabhyaḥ) |
| Genitive | शुनः (śunaḥ) | शुनोः (śunoḥ) | शुनाम् (śunām) |
| Locative | शुनि (śuni) | शुनोः (śunoḥ) | श्वसु (śvasu) |