Definify.com

Definition 2024


वृत्र

वृत्र

Sanskrit

Noun

वृत्र (vṛtrá) m, n

  1. "coverer, investor, restrainer", an enemy, foe, hostile host

Declension

Masculine a-stem declension of वृत्र
Nom. sg. वृत्रः (vṛtraḥ)
Gen. sg. वृत्रस्य (vṛtrasya)
Singular Dual Plural
Nominative वृत्रः (vṛtraḥ) वृत्रौ (vṛtrau) वृत्राः (vṛtrāḥ)
Vocative वृत्र (vṛtra) वृत्रौ (vṛtrau) वृत्राः (vṛtrāḥ)
Accusative वृत्रम् (vṛtram) वृत्रौ (vṛtrau) वृत्रान् (vṛtrān)
Instrumental वृत्रेण (vṛtreṇa) वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) वृत्रैः (vṛtraiḥ)
Dative वृत्राय (vṛtrāya) वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ)
Ablative वृत्रात् (vṛtrāt) वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ)
Genitive वृत्रस्य (vṛtrasya) वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) वृत्राणाम् (vṛtrāṇām)
Locative वृत्रे (vṛtre) वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) वृत्रेषु (vṛtreṣu)
Neuter a-stem declension of वृत्र
Nom. sg. वृत्रम् (vṛtram)
Gen. sg. वृत्रस्य (vṛtrasya)
Singular Dual Plural
Nominative वृत्रम् (vṛtram) वृत्रे (vṛtre) वृत्राणि (vṛtrāṇi)
Vocative वृत्र (vṛtra) वृत्रे (vṛtre) वृत्राणि (vṛtrāṇi)
Accusative वृत्रम् (vṛtram) वृत्रे (vṛtre) वृत्राणि (vṛtrāṇi)
Instrumental वृत्रेण (vṛtreṇa) वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) वृत्रैः (vṛtraiḥ)
Dative वृत्रा (vṛtrā) वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ)
Ablative वृत्रात् (vṛtrāt) वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ)
Genitive वृत्रस्य (vṛtrasya) वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) वृत्राणाम् (vṛtrāṇām)
Locative वृत्रे (vṛtre) वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) वृत्रेषु (vṛtreṣu)

Noun

वृत्र (vṛtrá) m

  1. a thunder-cloud
  2. darkness
  3. a wheel
  4. a mountain
  5. name of a particular mountain
  6. a stone
  7. name of Indra (?)

Declension

Masculine a-stem declension of वृत्र
Nom. sg. वृत्रः (vṛtraḥ)
Gen. sg. वृत्रस्य (vṛtrasya)
Singular Dual Plural
Nominative वृत्रः (vṛtraḥ) वृत्रौ (vṛtrau) वृत्राः (vṛtrāḥ)
Vocative वृत्र (vṛtra) वृत्रौ (vṛtrau) वृत्राः (vṛtrāḥ)
Accusative वृत्रम् (vṛtram) वृत्रौ (vṛtrau) वृत्रान् (vṛtrān)
Instrumental वृत्रेण (vṛtreṇa) वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) वृत्रैः (vṛtraiḥ)
Dative वृत्राय (vṛtrāya) वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ)
Ablative वृत्रात् (vṛtrāt) वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ)
Genitive वृत्रस्य (vṛtrasya) वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) वृत्राणाम् (vṛtrāṇām)
Locative वृत्रे (vṛtre) वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) वृत्रेषु (vṛtreṣu)

Noun

वृत्र (vṛtrá) n

  1. wealth
  2. sound, noise

Declension

Neuter a-stem declension of वृत्र
Nom. sg. वृत्रम् (vṛtram)
Gen. sg. वृत्रस्य (vṛtrasya)
Singular Dual Plural
Nominative वृत्रम् (vṛtram) वृत्रे (vṛtre) वृत्राणि (vṛtrāṇi)
Vocative वृत्र (vṛtra) वृत्रे (vṛtre) वृत्राणि (vṛtrāṇi)
Accusative वृत्रम् (vṛtram) वृत्रे (vṛtre) वृत्राणि (vṛtrāṇi)
Instrumental वृत्रेण (vṛtreṇa) वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) वृत्रैः (vṛtraiḥ)
Dative वृत्रा (vṛtrā) वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ)
Ablative वृत्रात् (vṛtrāt) वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ)
Genitive वृत्रस्य (vṛtrasya) वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) वृत्राणाम् (vṛtrāṇām)
Locative वृत्रे (vṛtre) वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) वृत्रेषु (vṛtreṣu)

Proper noun

वृत्र (Vṛtrá) m

  1. Vritra