Definition 2024
मृत
मृत
Sanskrit
Adjective
मृत • ( mṛtá )
dead , deceased , death -like , torpid , rigid
RV 10.18.3a
इमे जीवा वि मर्तैरा वव्र्त्रन्नभूद भद्रा देवहूतिर्नोद्य ||
ime jīvā vi mṛtairā vavṛtrannabhūd bhadrā devahūtirnoadya |
Divided from the dead are these, the living: now be our calling on the Gods successful.
departed , vanished (as consciousness)
vain , useless
calcined , reduced (said of metals)
Declension
Masculine a-stem declension of मृत
Nom. sg.
मृतः ( mṛtaḥ )
Gen. sg.
मृतस्य ( mṛtasya )
Singular
Dual
Plural
Nominative
मृतः ( mṛtaḥ )
मृतौ ( mṛtau )
मृताः ( mṛtāḥ )
Vocative
मृत ( mṛta )
मृतौ ( mṛtau )
मृताः ( mṛtāḥ )
Accusative
मृतम् ( mṛtam )
मृतौ ( mṛtau )
मृतान् ( mṛtān )
Instrumental
मृतेन ( mṛtena )
मृताभ्याम् ( mṛtābhyām )
मृतैः ( mṛtaiḥ )
Dative
मृताय ( mṛtāya )
मृताभ्याम् ( mṛtābhyām )
मृतेभ्यः ( mṛtebhyaḥ )
Ablative
मृतात् ( mṛtāt )
मृताभ्याम् ( mṛtābhyām )
मृतेभ्यः ( mṛtebhyaḥ )
Genitive
मृतस्य ( mṛtasya )
मृतयोः ( mṛtayoḥ )
मृतानाम् ( mṛtānām )
Locative
मृते ( mṛte )
मृतयोः ( mṛtayoḥ )
मृतेषु ( mṛteṣu )
Feminine ā-stem declension of मृत
Nom. sg.
मृता ( mṛtā )
Gen. sg.
मृतायाः ( mṛtāyāḥ )
Singular
Dual
Plural
Nominative
मृता ( mṛtā )
मृते ( mṛte )
मृताः ( mṛtāḥ )
Vocative
मृते ( mṛte )
मृते ( mṛte )
मृताः ( mṛtāḥ )
Accusative
मृताम् ( mṛtām )
मृते ( mṛte )
मृताः ( mṛtāḥ )
Instrumental
मृतया ( mṛtayā )
मृताभ्याम् ( mṛtābhyām )
मृताभिः ( mṛtābhiḥ )
Dative
मृतायै ( mṛtāyai )
मृताभ्याम् ( mṛtābhyām )
मृताभ्यः ( mṛtābhyaḥ )
Ablative
मृतायाः ( mṛtāyāḥ )
मृताभ्याम् ( mṛtābhyām )
मृताभ्यः ( mṛtābhyaḥ )
Genitive
मृतायाः ( mṛtāyāḥ )
मृतयोः ( mṛtayoḥ )
मृतानाम् ( mṛtānām )
Locative
मृतायाम् ( mṛtāyām )
मृतयोः ( mṛtayoḥ )
मृतासु ( mṛtāsu )
Neuter a-stem declension of मृत
Nom. sg.
मृतम् ( mṛtam )
Gen. sg.
मृतस्य ( mṛtasya )
Singular
Dual
Plural
Nominative
मृतम् ( mṛtam )
मृते ( mṛte )
मृतानि ( mṛtāni )
Vocative
मृत ( mṛta )
मृते ( mṛte )
मृतानि ( mṛtāni )
Accusative
मृतम् ( mṛtam )
मृते ( mṛte )
मृतानि ( mṛtāni )
Instrumental
मृतेन ( mṛtena )
मृताभ्याम् ( mṛtābhyām )
मृतैः ( mṛtaiḥ )
Dative
मृता ( mṛtā )
मृताभ्याम् ( mṛtābhyām )
मृतेभ्यः ( mṛtebhyaḥ )
Ablative
मृतात् ( mṛtāt )
मृताभ्याम् ( mṛtābhyām )
मृतेभ्यः ( mṛtebhyaḥ )
Genitive
मृतस्य ( mṛtasya )
मृतयोः ( mṛtayoḥ )
मृतानाम् ( mṛtānām )
Locative
मृते ( mṛte )
मृतयोः ( mṛtayoḥ )
मृतेषु ( mṛteṣu )
Noun
मृत • ( mṛtá ) n
death
= चैत्य ( caitya ) , a grave
begging , food or alms obtained by begging
Declension
Neuter a-stem declension of मृत
Nom. sg.
मृतम् ( mṛtam )
Gen. sg.
मृतस्य ( mṛtasya )
Singular
Dual
Plural
Nominative
मृतम् ( mṛtam )
मृते ( mṛte )
मृतानि ( mṛtāni )
Vocative
मृत ( mṛta )
मृते ( mṛte )
मृतानि ( mṛtāni )
Accusative
मृतम् ( mṛtam )
मृते ( mṛte )
मृतानि ( mṛtāni )
Instrumental
मृतेन ( mṛtena )
मृताभ्याम् ( mṛtābhyām )
मृतैः ( mṛtaiḥ )
Dative
मृता ( mṛtā )
मृताभ्याम् ( mṛtābhyām )
मृतेभ्यः ( mṛtebhyaḥ )
Ablative
मृतात् ( mṛtāt )
मृताभ्याम् ( mṛtābhyām )
मृतेभ्यः ( mṛtebhyaḥ )
Genitive
मृतस्य ( mṛtasya )
मृतयोः ( mṛtayoḥ )
मृतानाम् ( mṛtānām )
Locative
मृते ( mṛte )
मृतयोः ( mṛtayoḥ )
मृतेषु ( mṛteṣu )
Related terms
References
Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages , Oxford : Clarendon Press, page 0827