Definify.com
Definition 2024
पायु
पायु
Sanskrit
Noun
पायु • (pāyú) m
Declension
| Masculine u-stem declension of पायु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | पायुः (pāyuḥ) | ||
| Gen. sg. | पायोः (pāyoḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | पायुः (pāyuḥ) | पायू (pāyū) | पायवः (pāyavaḥ) |
| Vocative | पायो (pāyo) | पायू (pāyū) | पायवः (pāyavaḥ) |
| Accusative | पायुम् (pāyum) | पायू (pāyū) | पायून् (pāyūn) |
| Instrumental | पायुना (pāyunā) | पायुभ्याम् (pāyubhyām) | पायुभिः (pāyubhiḥ) |
| Dative | पायवे (pāyave) | पायुभ्याम् (pāyubhyām) | पायुभ्यः (pāyubhyaḥ) |
| Ablative | पायोः (pāyoḥ) | पायुभ्याम् (pāyubhyām) | पायुभ्यः (pāyubhyaḥ) |
| Genitive | पायोः (pāyoḥ) | पाय्वोः (pāyvoḥ) | पायूनाम् (pāyūnām) |
| Locative | पायौ (pāyau) | पाय्वोः (pāyvoḥ) | पायुषु (pāyuṣu) |
Descendants
- Telugu: పాయువు (pāyuvu)
Etymology 2
From Proto-Indo-European *poh₂yu-, from *peh₂- (“to protect”) (whence also Sanskrit पाति (pā́ti)). Cognate with Ancient Greek πῶυ (pôu, “flock of sheep”).
Noun
पायु • (pāyú) m
- guard, protector, (especially instrumental plural "with protecting powers or actions, helpfully")
- name of a man (RV. VI, 47, 24)
Declension
| Masculine u-stem declension of पायु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | पायुः (pāyuḥ) | ||
| Gen. sg. | पायोः (pāyoḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | पायुः (pāyuḥ) | पायू (pāyū) | पायवः (pāyavaḥ) |
| Vocative | पायो (pāyo) | पायू (pāyū) | पायवः (pāyavaḥ) |
| Accusative | पायुम् (pāyum) | पायू (pāyū) | पायून् (pāyūn) |
| Instrumental | पायुना (pāyunā) | पायुभ्याम् (pāyubhyām) | पायुभिः (pāyubhiḥ) |
| Dative | पायवे (pāyave) | पायुभ्याम् (pāyubhyām) | पायुभ्यः (pāyubhyaḥ) |
| Ablative | पायोः (pāyoḥ) | पायुभ्याम् (pāyubhyām) | पायुभ्यः (pāyubhyaḥ) |
| Genitive | पायोः (pāyoḥ) | पाय्वोः (pāyvoḥ) | पायूनाम् (pāyūnām) |
| Locative | पायौ (pāyau) | पाय्वोः (pāyvoḥ) | पायुषु (pāyuṣu) |