Definition 2024
नीड
नीड
Sanskrit
Noun
नीड • ( nīḍá ) m , n
any place for settling down, resting-place, abode
a bird's nest
the interior or seat of a carriage
place , spot
Declension
Masculine a-stem declension of नीड
Nom. sg.
नीडः ( nīḍaḥ )
Gen. sg.
नीडस्य ( nīḍasya )
Singular
Dual
Plural
Nominative
नीडः ( nīḍaḥ )
नीडौ ( nīḍau )
नीडाः ( nīḍāḥ )
Vocative
नीड ( nīḍa )
नीडौ ( nīḍau )
नीडाः ( nīḍāḥ )
Accusative
नीडम् ( nīḍam )
नीडौ ( nīḍau )
नीडान् ( nīḍān )
Instrumental
नीडेन ( nīḍena )
नीडाभ्याम् ( nīḍābhyām )
नीडैः ( nīḍaiḥ )
Dative
नीडाय ( nīḍāya )
नीडाभ्याम् ( nīḍābhyām )
नीडेभ्यः ( nīḍebhyaḥ )
Ablative
नीडात् ( nīḍāt )
नीडाभ्याम् ( nīḍābhyām )
नीडेभ्यः ( nīḍebhyaḥ )
Genitive
नीडस्य ( nīḍasya )
नीडयोः ( nīḍayoḥ )
नीडानाम् ( nīḍānām )
Locative
नीडे ( nīḍe )
नीडयोः ( nīḍayoḥ )
नीडेषु ( nīḍeṣu )
Neuter a-stem declension of नीड
Nom. sg.
नीडम् ( nīḍam )
Gen. sg.
नीडस्य ( nīḍasya )
Singular
Dual
Plural
Nominative
नीडम् ( nīḍam )
नीडे ( nīḍe )
नीडानि ( nīḍāni )
Vocative
नीड ( nīḍa )
नीडे ( nīḍe )
नीडानि ( nīḍāni )
Accusative
नीडम् ( nīḍam )
नीडे ( nīḍe )
नीडानि ( nīḍāni )
Instrumental
नीडेन ( nīḍena )
नीडाभ्याम् ( nīḍābhyām )
नीडैः ( nīḍaiḥ )
Dative
नीडा ( nīḍā )
नीडाभ्याम् ( nīḍābhyām )
नीडेभ्यः ( nīḍebhyaḥ )
Ablative
नीडात् ( nīḍāt )
नीडाभ्याम् ( nīḍābhyām )
नीडेभ्यः ( nīḍebhyaḥ )
Genitive
नीडस्य ( nīḍasya )
नीडयोः ( nīḍayoḥ )
नीडानाम् ( nīḍānām )
Locative
नीडे ( nīḍe )
नीडयोः ( nīḍayoḥ )
नीडेषु ( nīḍeṣu )
References
Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages , Oxford : Clarendon Press, page 0565