Definify.com
Definition 2024
अर्भ
अर्भ
Sanskrit
Adjective
अर्भ • (árbha)
Declension
| Masculine a-stem declension of अर्भ | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | अर्भः (arbhaḥ) | ||
| Gen. sg. | अर्भस्य (arbhasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अर्भः (arbhaḥ) | अर्भौ (arbhau) | अर्भाः (arbhāḥ) |
| Vocative | अर्भ (arbha) | अर्भौ (arbhau) | अर्भाः (arbhāḥ) |
| Accusative | अर्भम् (arbham) | अर्भौ (arbhau) | अर्भान् (arbhān) |
| Instrumental | अर्भेन (arbhena) | अर्भाभ्याम् (arbhābhyām) | अर्भैः (arbhaiḥ) |
| Dative | अर्भाय (arbhāya) | अर्भाभ्याम् (arbhābhyām) | अर्भेभ्यः (arbhebhyaḥ) |
| Ablative | अर्भात् (arbhāt) | अर्भाभ्याम् (arbhābhyām) | अर्भेभ्यः (arbhebhyaḥ) |
| Genitive | अर्भस्य (arbhasya) | अर्भयोः (arbhayoḥ) | अर्भानाम् (arbhānām) |
| Locative | अर्भे (arbhe) | अर्भयोः (arbhayoḥ) | अर्भेषु (arbheṣu) |
| Feminine ā-stem declension of अर्भ | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | अर्भा (arbhā) | ||
| Gen. sg. | अर्भायाः (arbhāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अर्भा (arbhā) | अर्भे (arbhe) | अर्भाः (arbhāḥ) |
| Vocative | अर्भे (arbhe) | अर्भे (arbhe) | अर्भाः (arbhāḥ) |
| Accusative | अर्भाम् (arbhām) | अर्भे (arbhe) | अर्भाः (arbhāḥ) |
| Instrumental | अर्भया (arbhayā) | अर्भाभ्याम् (arbhābhyām) | अर्भाभिः (arbhābhiḥ) |
| Dative | अर्भायै (arbhāyai) | अर्भाभ्याम् (arbhābhyām) | अर्भाभ्यः (arbhābhyaḥ) |
| Ablative | अर्भायाः (arbhāyāḥ) | अर्भाभ्याम् (arbhābhyām) | अर्भाभ्यः (arbhābhyaḥ) |
| Genitive | अर्भायाः (arbhāyāḥ) | अर्भयोः (arbhayoḥ) | अर्भानाम् (arbhānām) |
| Locative | अर्भायाम् (arbhāyām) | अर्भयोः (arbhayoḥ) | अर्भासु (arbhāsu) |
| Neuter a-stem declension of अर्भ | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | अर्भम् (arbham) | ||
| Gen. sg. | अर्भस्य (arbhasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अर्भम् (arbham) | अर्भे (arbhe) | अर्भानि (arbhāni) |
| Vocative | अर्भ (arbha) | अर्भे (arbhe) | अर्भानि (arbhāni) |
| Accusative | अर्भम् (arbham) | अर्भे (arbhe) | अर्भानि (arbhāni) |
| Instrumental | अर्भेन (arbhena) | अर्भाभ्याम् (arbhābhyām) | अर्भैः (arbhaiḥ) |
| Dative | अर्भा (arbhā) | अर्भाभ्याम् (arbhābhyām) | अर्भेभ्यः (arbhebhyaḥ) |
| Ablative | अर्भात् (arbhāt) | अर्भाभ्याम् (arbhābhyām) | अर्भेभ्यः (arbhebhyaḥ) |
| Genitive | अर्भस्य (arbhasya) | अर्भयोः (arbhayoḥ) | अर्भानाम् (arbhānām) |
| Locative | अर्भे (arbhe) | अर्भयोः (arbhayoḥ) | अर्भेषु (arbheṣu) |
Noun
अर्भ • (arbhá) m
Declension
| Masculine a-stem declension of अर्भ | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | अर्भः (arbhaḥ) | ||
| Gen. sg. | अर्भस्य (arbhasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अर्भः (arbhaḥ) | अर्भौ (arbhau) | अर्भाः (arbhāḥ) |
| Vocative | अर्भ (arbha) | अर्भौ (arbhau) | अर्भाः (arbhāḥ) |
| Accusative | अर्भम् (arbham) | अर्भौ (arbhau) | अर्भान् (arbhān) |
| Instrumental | अर्भेन (arbhena) | अर्भाभ्याम् (arbhābhyām) | अर्भैः (arbhaiḥ) |
| Dative | अर्भाय (arbhāya) | अर्भाभ्याम् (arbhābhyām) | अर्भेभ्यः (arbhebhyaḥ) |
| Ablative | अर्भात् (arbhāt) | अर्भाभ्याम् (arbhābhyām) | अर्भेभ्यः (arbhebhyaḥ) |
| Genitive | अर्भस्य (arbhasya) | अर्भयोः (arbhayoḥ) | अर्भानाम् (arbhānām) |
| Locative | अर्भे (arbhe) | अर्भयोः (arbhayoḥ) | अर्भेषु (arbheṣu) |