Definify.com
Definition 2024
شهير
شهير
Arabic
Adjective
شَهِير • (šahīr) (feminine شَهِيرَة (šahīra), elative أَشْهَر (ʾašhar))
Declension
Declension of adjective شَهِير (šahīr)
| Singular | Masculine | Feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Informal | شَهِير šahīr |
الشَّهِير aš-šahīr |
شَهِيرَة šahīra |
الشَّهِيرَة aš-šahīra |
| Nominative | شَهِيرٌ šahīrun |
الشَّهِيرُ aš-šahīru |
شَهِيرَةٌ šahīratun |
الشَّهِيرَةُ aš-šahīratu |
| Accusative | شَهِيرًا šahīran |
الشَّهِيرَ aš-šahīra |
شَهِيرَةً šahīratan |
الشَّهِيرَةَ aš-šahīrata |
| Genitive | شَهِيرٍ šahīrin |
الشَّهِيرِ aš-šahīri |
شَهِيرَةٍ šahīratin |
الشَّهِيرَةِ aš-šahīrati |
| Dual | Masculine | Feminine | ||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Informal | شَهِيرَيْن šahīrayn |
الشَّهِيرَيْن aš-šahīrayn |
شَهِيرَتَيْن šahīratayn |
الشَّهِيرَتَيْن aš-šahīratayn |
| Nominative | شَهِيرَانِ šahīrāni |
الشَّهِيرَانِ aš-šahīrāni |
شَهِيرَتَانِ šahīratāni |
الشَّهِيرَتَانِ aš-šahīratāni |
| Accusative | شَهِيرَيْنِ šahīrayni |
الشَّهِيرَيْنِ aš-šahīrayni |
شَهِيرَتَيْنِ šahīratayni |
الشَّهِيرَتَيْنِ aš-šahīratayni |
| Genitive | شَهِيرَيْنِ šahīrayni |
الشَّهِيرَيْنِ aš-šahīrayni |
شَهِيرَتَيْنِ šahīratayni |
الشَّهِيرَتَيْنِ aš-šahīratayni |
| Plural | Masculine | Feminine | ||
| plural unknown | sound feminine plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Informal | ? ? |
? ? |
شَهِيرَات šahīrāt |
الشَّهِيرَات aš-šahīrāt |
| Nominative | ? ? |
? ? |
شَهِيرَاتٌ šahīrātun |
الشَّهِيرَاتُ aš-šahīrātu |
| Accusative | ? ? |
? ? |
شَهِيرَاتٍ šahīrātin |
الشَّهِيرَاتِ aš-šahīrāti |
| Genitive | ? ? |
? ? |
شَهِيرَاتٍ šahīrātin |
الشَّهِيرَاتِ aš-šahīrāti |
Synonyms
- مَشْهُور (mašhūr)
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “شهير”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen