Definify.com
Definition 2024
օթեմ
օթեմ
Old Armenian
Alternative forms
- աւթեմ (awtʿem)
Verb
օթեմ • (ōtʿem)
- Alternative form of օթիմ (ōtʿim)
Conjugation
active
| infinitive | օթել (ōtʿel) | participle | օթեցեալ, օթեալ (ōtʿecʿeal, ōtʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | օթեց- (ōtʿecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | օթեմ (ōtʿem) | օթես (ōtʿes) | օթէ (ōtʿē) | օթեմք (ōtʿemkʿ) | օթէք (ōtʿēkʿ) | օթեն (ōtʿen) | |
| imperfect | օթէի, օթեի* (ōtʿēi, ōtʿei*) | օթէիր, օթեիր* (ōtʿēir, ōtʿeir*) | օթէր (ōtʿēr) | օթէաք, օթեաք* (ōtʿēakʿ, ōtʿeakʿ*) | օթէիք, օթեիք* (ōtʿēikʿ, ōtʿeikʿ*) | օթէին, օթեին* (ōtʿēin, ōtʿein*) | |
| aorist | օթեցի (ōtʿecʿi) | օթեցեր (ōtʿecʿer) | օթեաց (ōtʿeacʿ) | օթեցաք (ōtʿecʿakʿ) | օթեցէք, օթեցիք (ōtʿecʿēkʿ, ōtʿecʿikʿ) | օթեցին (ōtʿecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | օթիցեմ (ōtʿicʿem) | օթիցես (ōtʿicʿes) | օթիցէ (ōtʿicʿē) | օթիցեմք (ōtʿicʿemkʿ) | օթիցէք (ōtʿicʿēkʿ) | օթիցեն (ōtʿicʿen) | |
| aorist | օթեցից (ōtʿecʿicʿ) | օթեսցես (ōtʿescʿes) | օթեսցէ (ōtʿescʿē) | օթեսցուք (ōtʿescʿukʿ) | օթեսջիք (ōtʿesǰikʿ) | օթեսցեն (ōtʿescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | օթեա՛ (ōtʿeá) | — | — | օթեցէ՛ք (ōtʿecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | օթեսջի՛ր (ōtʿesǰír) | — | — | օթեսջի՛ք (ōtʿesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ օթեր (mí ōtʿer) | — | — | մի՛ օթէք (mí ōtʿēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “օթեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy