Definify.com

Definition 2024


քո

քո

Armenian

Pronoun

քո (kʿo)

  1. (possessive) your, thy

See also

  • Ձեր (Jer)
  • (-d)

Old Armenian

Alternative forms

Etymology

Genitive of դու (du, you) from Proto-Indo-European *two-. Cognate with Sanskrit त्वम् (tvam), Ancient Greek σός (sós).

Pronoun

քո (kʿo)

  1. (possessive) thy, your
    վասն քո բանիդvasn kʿo banid ― upon your word
    լսելի եղեն աղօթք քոlseli ełen ałōtʿkʿ kʿo ― your prayers have been heard
    իմն եւ քո պատճառք ամենայն դատի/կռուոյimn ew kʿo patčaṙkʿ amenayn dati/kṙuoy ― “mine and thine” are the causes of all law-suits

Declension

Derived terms

  • քոազն (kʿoazn)
  • քոյազն (kʿoyazn)
  • քոյական (kʿoyakan)
  • քոյին (kʿoyin)
  • քոյինագործ (kʿoyinagorc)
  • քոյինազէն (kʿoyinazēn)
  • քոյինակրօն (kʿoyinakrōn)
  • քոյինահրաման (kʿoyinahraman)
  • քոյինանիւթ (kʿoyinaniwtʿ)
  • քոյինաշունչ (kʿoyinašunčʿ)
  • քոյինաստեղծ (kʿoyinastełc)
  • քոյինատուր (kʿoyinatur)
  • քովին (kʿovin)

Descendants

  • Armenian: քո (kʿo)

References

  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), քո”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), քո”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Godel, Robert (1975) An introduction to the study of classical Armenian, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, page 84, 110