Definify.com
Definition 2024
քննեմ
քննեմ
Old Armenian
Alternative forms
- քնընեմ (kʿnənem)
Verb
քննեմ • (kʿnnem) (aorist indicative քննեցի)
- to examine, to study, to investigate, to discuss
- to censure, to control
- to meditate, to consider, to think
Conjugation
active
| infinitive | քննել (kʿnnel) | participle | քննեցեալ, քննեալ (kʿnnecʿeal, kʿnneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | քննեց- (kʿnnecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քննեմ (kʿnnem) | քննես (kʿnnes) | քննէ (kʿnnē) | քննեմք (kʿnnemkʿ) | քննէք (kʿnnēkʿ) | քննեն (kʿnnen) | |
| imperfect | քննէի, քննեի* (kʿnnēi, kʿnnei*) | քննէիր, քննեիր* (kʿnnēir, kʿnneir*) | քննէր (kʿnnēr) | քննէաք, քննեաք* (kʿnnēakʿ, kʿnneakʿ*) | քննէիք, քննեիք* (kʿnnēikʿ, kʿnneikʿ*) | քննէին, քննեին* (kʿnnēin, kʿnnein*) | |
| aorist | քննեցի (kʿnnecʿi) | քննեցեր (kʿnnecʿer) | քննեաց (kʿnneacʿ) | քննեցաք (kʿnnecʿakʿ) | քննեցէք, քննեցիք (kʿnnecʿēkʿ, kʿnnecʿikʿ) | քննեցին (kʿnnecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քննիցեմ (kʿnnicʿem) | քննիցես (kʿnnicʿes) | քննիցէ (kʿnnicʿē) | քննիցեմք (kʿnnicʿemkʿ) | քննիցէք (kʿnnicʿēkʿ) | քննիցեն (kʿnnicʿen) | |
| aorist | քննեցից (kʿnnecʿicʿ) | քննեսցես (kʿnnescʿes) | քննեսցէ (kʿnnescʿē) | քննեսցուք (kʿnnescʿukʿ) | քննեսջիք (kʿnnesǰikʿ) | քննեսցեն (kʿnnescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | քննեա՛ (kʿnneá) | — | — | քննեցէ՛ք (kʿnnecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | քննեսջի՛ր (kʿnnesǰír) | — | — | քննեսջի՛ք (kʿnnesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ քններ (mí kʿnner) | — | — | մի՛ քննէք (mí kʿnnēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | քննել, քննիլ* (kʿnnel, kʿnnil*) | participle | քննեցեալ, քննեալ (kʿnnecʿeal, kʿnneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | քննեց- (kʿnnecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քննիմ (kʿnnim) | քննիս (kʿnnis) | քննի (kʿnni) | քննիմք (kʿnnimkʿ) | քննիք (kʿnnikʿ) | քննին (kʿnnin) | |
| imperfect | քննէի (kʿnnēi) | քննէիր (kʿnnēir) | քննէր, քննիւր (kʿnnēr, kʿnniwr) | քննէաք (kʿnnēakʿ) | քննէիք (kʿnnēikʿ) | քննէին (kʿnnēin) | |
| aorist | քննեցայ (kʿnnecʿay) | քննեցար (kʿnnecʿar) | քննեցաւ (kʿnnecʿaw) | քննեցաք (kʿnnecʿakʿ) | քննեցայք (kʿnnecʿaykʿ) | քննեցան (kʿnnecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քննիցիմ (kʿnnicʿim) | քննիցիս (kʿnnicʿis) | քննիցի (kʿnnicʿi) | քննիցիմք (kʿnnicʿimkʿ) | քննիցիք (kʿnnicʿikʿ) | քննիցին (kʿnnicʿin) | |
| aorist | քննեցայց (kʿnnecʿaycʿ) | քննեսցիս (kʿnnescʿis) | քննեսցի (kʿnnescʿi) | քննեսցուք (kʿnnescʿukʿ) | քննեսջիք (kʿnnesǰikʿ) | քննեսցին (kʿnnescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | քննեա՛ց (kʿnneácʿ) | — | — | քննեցարո՛ւք (kʿnnecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | քննեսջի՛ր (kʿnnesǰír) | — | — | քննեսջի՛ք (kʿnnesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ քննիր (mí kʿnnir) | — | — | մի՛ քննիք (mí kʿnnikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: քննել (kʿnnel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “քննեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy