Definify.com
Definition 2024
վիճիմ
վիճիմ
Old Armenian
Verb
վիճիմ • (vičim) (aorist indicative վիճեցայ)
- Alternative form of վիճեմ (vičem)
Conjugation
mediopassive
| infinitive | վիճել, վիճիլ* (vičel, vičil*) | participle | վիճեցեալ, վիճեալ (vičecʿeal, vičeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | վիճեց- (vičecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վիճիմ (vičim) | վիճիս (vičis) | վիճի (viči) | վիճիմք (vičimkʿ) | վիճիք (vičikʿ) | վիճին (vičin) | |
| imperfect | վիճէի (vičēi) | վիճէիր (vičēir) | վիճէր, վիճիւր (vičēr, vičiwr) | վիճէաք (vičēakʿ) | վիճէիք (vičēikʿ) | վիճէին (vičēin) | |
| aorist | վիճեցայ (vičecʿay) | վիճեցար (vičecʿar) | վիճեցաւ (vičecʿaw) | վիճեցաք (vičecʿakʿ) | վիճեցայք (vičecʿaykʿ) | վիճեցան (vičecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վիճիցիմ (vičicʿim) | վիճիցիս (vičicʿis) | վիճիցի (vičicʿi) | վիճիցիմք (vičicʿimkʿ) | վիճիցիք (vičicʿikʿ) | վիճիցին (vičicʿin) | |
| aorist | վիճեցայց (vičecʿaycʿ) | վիճեսցիս (vičescʿis) | վիճեսցի (vičescʿi) | վիճեսցուք (vičescʿukʿ) | վիճեսջիք (vičesǰikʿ) | վիճեսցին (vičescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վիճեա՛ց (vičeácʿ) | — | — | վիճեցարո՛ւք (vičecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | վիճեսջի՛ր (vičesǰír) | — | — | վիճեսջի՛ք (vičesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վիճիր (mí vičir) | — | — | մի՛ վիճիք (mí vičikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||