Definify.com
Definition 2024
ռունգ
ռունգ
Armenian
Noun
ռունգ • (ṙung)
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | ռունգ (ṙung) | ռունգեր (ṙunger) | ||
| dative | ռունգի (ṙungi) | ռունգերի (ṙungeri) | ||
| ablative | ռունգից (ṙungicʿ) | ռունգերից (ṙungericʿ) | ||
| instrumental | ռունգով (ṙungov) | ռունգերով (ṙungerov) | ||
| locative | ռունգում (ṙungum) | ռունգերում (ṙungerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | ռունգը/ռունգն (ṙungə/ṙungn) | ռունգերը/ռունգերն (ṙungerə/ṙungern) | ||
| dative | ռունգին (ṙungin) | ռունգերին (ṙungerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | ռունգս (ṙungs) | ռունգերս (ṙungers) | ||
| dative | ռունգիս (ṙungis) | ռունգերիս (ṙungeris) | ||
| ablative | ռունգիցս (ṙungicʿs) | ռունգերիցս (ṙungericʿs) | ||
| instrumental | ռունգովս (ṙungovs) | ռունգերովս (ṙungerovs) | ||
| locative | ռունգումս (ṙungums) | ռունգերումս (ṙungerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | ռունգդ (ṙungd) | ռունգերդ (ṙungerd) | ||
| dative | ռունգիդ (ṙungid) | ռունգերիդ (ṙungerid) | ||
| ablative | ռունգիցդ (ṙungicʿd) | ռունգերիցդ (ṙungericʿd) | ||
| instrumental | ռունգովդ (ṙungovd) | ռունգերովդ (ṙungerovd) | ||
| locative | ռունգումդ (ṙungumd) | ռունգերումդ (ṙungerumd) | ||
Synonyms
- (nostril): քթանցք (kʿtʿancʿkʿ) (k’t’anc’k’), քթածակ (kʿtʿacak) (k’t’açak)
- (nose): քիթ (kʿitʿ) (k’it’)
- (edge, rim): եզր (ezr) (ezr), պռունկ (pṙunk) (pṙunk), շուրթ (šurtʿ) (šurt’)
Derived terms
- ռնգական (ṙngakan) (ṙngakan)
Related terms
- ռնգեղջյուր (ṙngełǰyur) (ṙngeġǰyur)