Definify.com
Definition 2024
ոստայն
ոստայն
Armenian
Noun
ոստայն • (ostayn)
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | ոստայն (ostayn) | ոստայններ (ostaynner) | ||
| dative | ոստայնի (ostayni) | ոստայնների (ostaynneri) | ||
| ablative | ոստայնից (ostaynicʿ) | ոստայններից (ostaynnericʿ) | ||
| instrumental | ոստայնով (ostaynov) | ոստայններով (ostaynnerov) | ||
| locative | ոստայնում (ostaynum) | ոստայններում (ostaynnerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | ոստայնը/ոստայնն (ostaynə/ostaynn) | ոստայնները/ոստայններն (ostaynnerə/ostaynnern) | ||
| dative | ոստայնին (ostaynin) | ոստայններին (ostaynnerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | ոստայնս (ostayns) | ոստայններս (ostaynners) | ||
| dative | ոստայնիս (ostaynis) | ոստայններիս (ostaynneris) | ||
| ablative | ոստայնիցս (ostaynicʿs) | ոստայններիցս (ostaynnericʿs) | ||
| instrumental | ոստայնովս (ostaynovs) | ոստայններովս (ostaynnerovs) | ||
| locative | ոստայնումս (ostaynums) | ոստայններումս (ostaynnerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | ոստայնդ (ostaynd) | ոստայններդ (ostaynnerd) | ||
| dative | ոստայնիդ (ostaynid) | ոստայններիդ (ostaynnerid) | ||
| ablative | ոստայնիցդ (ostaynicʿd) | ոստայններիցդ (ostaynnericʿd) | ||
| instrumental | ոստայնովդ (ostaynovd) | ոստայններովդ (ostaynnerovd) | ||
| locative | ոստայնումդ (ostaynumd) | ոստայններումդ (ostaynnerumd) | ||
Synonyms
- (spider’s web): սարդոստայն (sardostayn)
Old Armenian
Etymology
From the root *ոստ (*ost) + -այն (-ayn). The root is of uncertain origin. It is unattested in old literature but survives in modern dialects as ոստ (ost, “the spun yarn collected around the spindle”).
Noun
ոստայն • (ostayn)
- texture, tissue, web, weft
- ոստայն սարդի ― ostayn sardi ― cob-web, spider's web
- խզել զոստայն կենաց ― xzel zostayn kenacʿ ― to cut the thread of life
Declension
i-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | ոստայն (ostayn) | ոստայնք (ostaynkʿ) | |
| genitive | ոստայնի (ostayni) | ոստայնից (ostaynicʿ) | |
| dative | ոստայնի (ostayni) | ոստայնից (ostaynicʿ) | |
| accusative | ոստայն (ostayn) | ոստայնս (ostayns) | |
| ablative | ոստայնէ (ostaynē) | ոստայնից (ostaynicʿ) | |
| instrumental | ոստայնիւ (ostayniw) | ոստայնիւք (ostayniwkʿ) | |
| locative | ոստայնի (ostayni) | ոստայնս (ostayns) |
Derived terms
|
|
Descendants
- Armenian: ոստայն (ostayn)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “ոստայն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “ոստայն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935