Definify.com
Definition 2024
ոռոգանեմ
ոռոգանեմ
Old Armenian
Verb
ոռոգանեմ • (oṙoganem)
- Alternative form of առոգանեմ (aṙoganem)
Conjugation
active
| infinitive | ոռոգանել (oṙoganel) | participle | ոռոգեալ (oṙogeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ոռոգ- (oṙog-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ոռոգանեմ (oṙoganem) | ոռոգանես (oṙoganes) | ոռոգանէ (oṙoganē) | ոռոգանեմք (oṙoganemkʿ) | ոռոգանէք (oṙoganēkʿ) | ոռոգանեն (oṙoganen) | |
| imperfect | ոռոգանէի, ոռոգանեի* (oṙoganēi, oṙoganei*) | ոռոգանէիր, ոռոգանեիր* (oṙoganēir, oṙoganeir*) | ոռոգանէր (oṙoganēr) | ոռոգանէաք, ոռոգանեաք* (oṙoganēakʿ, oṙoganeakʿ*) | ոռոգանէիք, ոռոգանեիք* (oṙoganēikʿ, oṙoganeikʿ*) | ոռոգանէին, ոռոգանեին* (oṙoganēin, oṙoganein*) | |
| aorist | ոռոգի (oṙogi) | ոռոգեր (oṙoger) | ոռոգ (oṙog) | ոռոգաք (oṙogakʿ) | ոռոգէք, ոռոգիք (oṙogēkʿ, oṙogikʿ) | ոռոգին (oṙogin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ոռոգանիցեմ (oṙoganicʿem) | ոռոգանիցես (oṙoganicʿes) | ոռոգանիցէ (oṙoganicʿē) | ոռոգանիցեմք (oṙoganicʿemkʿ) | ոռոգանիցէք (oṙoganicʿēkʿ) | ոռոգանիցեն (oṙoganicʿen) | |
| aorist | ոռոգից (oṙogicʿ) | ոռոգցես (oṙogcʿes) | ոռոգցէ (oṙogcʿē) | ոռոգցուք (oṙogcʿukʿ) | ոռոգջիք (oṙogǰikʿ) | ոռոգցեն (oṙogcʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ոռոգ (oṙog) | — | — | ոռոգէ՛ք (oṙogḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | ոռոգջի՛ր (oṙogǰír) | — | — | ոռոգջի՛ք (oṙogǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ոռոգաներ (mí oṙoganer) | — | — | մի՛ ոռոգանէք (mí oṙoganēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | ոռոգանել, ոռոգանիլ* (oṙoganel, oṙoganil*) | participle | ոռոգեալ (oṙogeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ոռոգ- (oṙog-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ոռոգանիմ (oṙoganim) | ոռոգանիս (oṙoganis) | ոռոգանի (oṙogani) | ոռոգանիմք (oṙoganimkʿ) | ոռոգանիք (oṙoganikʿ) | ոռոգանին (oṙoganin) | |
| imperfect | ոռոգանէի (oṙoganēi) | ոռոգանէիր (oṙoganēir) | ոռոգանէր, ոռոգանիւր (oṙoganēr, oṙoganiwr) | ոռոգանէաք (oṙoganēakʿ) | ոռոգանէիք (oṙoganēikʿ) | ոռոգանէին (oṙoganēin) | |
| aorist | ոռոգայ (oṙogay) | ոռոգար (oṙogar) | ոռոգաւ (oṙogaw) | ոռոգաք (oṙogakʿ) | ոռոգայք (oṙogaykʿ) | ոռոգան (oṙogan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ոռոգանիցիմ (oṙoganicʿim) | ոռոգանիցիս (oṙoganicʿis) | ոռոգանիցի (oṙoganicʿi) | ոռոգանիցիմք (oṙoganicʿimkʿ) | ոռոգանիցիք (oṙoganicʿikʿ) | ոռոգանիցին (oṙoganicʿin) | |
| aorist | ոռոգայց (oṙogaycʿ) | ոռոգցիս (oṙogcʿis) | ոռոգցի (oṙogcʿi) | ոռոգցուք (oṙogcʿukʿ) | ոռոգջիք (oṙogǰikʿ) | ոռոգցին (oṙogcʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ոռոգի՛ր (oṙogír) | — | — | ոռոգարո՛ւք (oṙogarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | ոռոգջի՛ր (oṙogǰír) | — | — | ոռոգջի՛ք (oṙogǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ոռոգանիր (mí oṙoganir) | — | — | մի՛ ոռոգանիք (mí oṙoganikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||