Definition 2024
յենուլ
յենուլ
Old Armenian
Verb
յենուլ • (yenul)
- infinitive of յենում (yenum)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
յենուլ (yenul)
|
| genitive |
յենլոյ (yenloy)
|
| dative |
յենլոյ (yenloy)
|
| accusative |
յենուլ (yenul)
|
| ablative |
յենլոյ (yenloy)
|
| instrumental |
յենլով (yenlov)
|
| locative |
յենուլ (yenul)
|
