Definify.com
Definition 2024
մենամարտ
մենամարտ
Armenian
Noun
մենամարտ • (menamart)
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | մենամարտ (menamart) | մենամարտեր (menamarter) | ||
| dative | մենամարտի (menamarti) | մենամարտերի (menamarteri) | ||
| ablative | մենամարտից (menamarticʿ) | մենամարտերից (menamartericʿ) | ||
| instrumental | մենամարտով (menamartov) | մենամարտերով (menamarterov) | ||
| locative | մենամարտում (menamartum) | մենամարտերում (menamarterum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | մենամարտը/մենամարտն (menamartə/menamartn) | մենամարտերը/մենամարտերն (menamarterə/menamartern) | ||
| dative | մենամարտին (menamartin) | մենամարտերին (menamarterin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | մենամարտս (menamarts) | մենամարտերս (menamarters) | ||
| dative | մենամարտիս (menamartis) | մենամարտերիս (menamarteris) | ||
| ablative | մենամարտիցս (menamarticʿs) | մենամարտերիցս (menamartericʿs) | ||
| instrumental | մենամարտովս (menamartovs) | մենամարտերովս (menamarterovs) | ||
| locative | մենամարտումս (menamartums) | մենամարտերումս (menamarterums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | մենամարտդ (menamartd) | մենամարտերդ (menamarterd) | ||
| dative | մենամարտիդ (menamartid) | մենամարտերիդ (menamarterid) | ||
| ablative | մենամարտիցդ (menamarticʿd) | մենամարտերիցդ (menamartericʿd) | ||
| instrumental | մենամարտովդ (menamartovd) | մենամարտերովդ (menamarterovd) | ||
| locative | մենամարտումդ (menamartumd) | մենամարտերումդ (menamarterumd) | ||