Definify.com
Definition 2024
մատնում
մատնում
Old Armenian
Verb
մատնում • (matnum) (aorist indicative մատեայ)
- Alternative form of մատչիմ (matčʿim)
Conjugation
mediopassive
| infinitive | մատնուլ (matnul) | participle | մատուցեալ (matucʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | մատուցանեմ (matucʿanem) | aorist stem | մատե- (mate-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | մատնում (matnum) | մատնուս (matnus) | մատնու (matnu) | մատնումք (matnumkʿ) | մատնուք (matnukʿ) | մատնուն (matnun) | |
| imperfect | մատնուի (matnui) | մատնուիր (matnuir) | մատնոյր (matnoyr) | մատնուաք (matnuakʿ) | մատնուիք (matnuikʿ) | մատնուին (matnuin) | |
| aorist | մատեայ (mateay) | մատեար (matear) | մատեաւ (mateaw) | մատեաք (mateakʿ) | մատեայք (mateaykʿ) | մատեան (matean) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | մատնուցում (matnucʿum) | մատնուցուս (matnucʿus) | մատնուցու (matnucʿu) | մատնուցումք (matnucʿumkʿ) | մատնուցուք (matnucʿukʿ) | մատնուցուն (matnucʿun) | |
| aorist | մատեայց (mateaycʿ) | մատիցես (maticʿes) | մատիցէ (maticʿē) | մատիցուք (maticʿukʿ) | մատիջիք (matiǰikʿ) | մատիցեն (maticʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | մատի՛ր (matír) | — | — | մատերո՛ւք (materúkʿ) | — | |
| cohortative | — | մատիջի՛ր (matiǰír) | — | — | մատիջի՛ք (matiǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ մատնուր (mí matnur) | — | — | մի՛ մատնուք (mí matnukʿ) | — | |
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “մատնում”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy