Definition 2024
կեալ
կեալ
Old Armenian
Verb
կեալ • (keal)
- infinitive of կեամ (keam)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
կեալ (keal)
|
| genitive |
կելոյ (keloy)
|
| dative |
կելոյ (keloy)
|
| accusative |
կեալ (keal)
|
| ablative |
կելոյ (keloy)
|
| instrumental |
կելով (kelov)
|
| locative |
կեալ (keal)
|
