Definify.com
Definition 2024
ծնիմ
ծնիմ
Old Armenian
Verb
ծնիմ • (cnim) (aorist indicative ծնայ)
- Alternative form of ծնանիմ (cnanim)
Conjugation
mediopassive
| infinitive | ծնել, ծնիլ* (cnel, cnil*) | participle | ծնեցեալ, ծնեալ (cnecʿeal, cneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ծնեց- (cnecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ծնիմ (cnim) | ծնիս (cnis) | ծնի (cni) | ծնիմք (cnimkʿ) | ծնիք (cnikʿ) | ծնին (cnin) | |
| imperfect | ծնէի (cnēi) | ծնէիր (cnēir) | ծնէր, ծնիւր (cnēr, cniwr) | ծնէաք (cnēakʿ) | ծնէիք (cnēikʿ) | ծնէին (cnēin) | |
| aorist | ծնեցայ (cnecʿay) | ծնեցար (cnecʿar) | ծնեցաւ (cnecʿaw) | ծնեցաք (cnecʿakʿ) | ծնեցայք (cnecʿaykʿ) | ծնեցան (cnecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ծնիցիմ (cnicʿim) | ծնիցիս (cnicʿis) | ծնիցի (cnicʿi) | ծնիցիմք (cnicʿimkʿ) | ծնիցիք (cnicʿikʿ) | ծնիցին (cnicʿin) | |
| aorist | ծնեցայց (cnecʿaycʿ) | ծնեսցիս (cnescʿis) | ծնեսցի (cnescʿi) | ծնեսցուք (cnescʿukʿ) | ծնեսջիք (cnesǰikʿ) | ծնեսցին (cnescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ծնեա՛ց (cneácʿ) | — | — | ծնեցարո՛ւք (cnecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | ծնեսջի՛ր (cnesǰír) | — | — | ծնեսջի՛ք (cnesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ծնիր (mí cnir) | — | — | մի՛ ծնիք (mí cnikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||