Definify.com
Definition 2024
խանձատեմ
խանձատեմ
Old Armenian
Verb
խանձատեմ • (xanjatem) (aorist indicative խանձատեցի)
- (transitive) to burn, to scorch, to singe
- (in the mediopassive, intransitive) to be burnt
Conjugation
active
| infinitive | խանձատել (xanjatel) | participle | խանձատեցեալ, խանձատեալ (xanjatecʿeal, xanjateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | խանձատեց- (xanjatecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խանձատեմ (xanjatem) | խանձատես (xanjates) | խանձատէ (xanjatē) | խանձատեմք (xanjatemkʿ) | խանձատէք (xanjatēkʿ) | խանձատեն (xanjaten) | |
| imperfect | խանձատէի, խանձատեի* (xanjatēi, xanjatei*) | խանձատէիր, խանձատեիր* (xanjatēir, xanjateir*) | խանձատէր (xanjatēr) | խանձատէաք, խանձատեաք* (xanjatēakʿ, xanjateakʿ*) | խանձատէիք, խանձատեիք* (xanjatēikʿ, xanjateikʿ*) | խանձատէին, խանձատեին* (xanjatēin, xanjatein*) | |
| aorist | խանձատեցի (xanjatecʿi) | խանձատեցեր (xanjatecʿer) | խանձատեաց (xanjateacʿ) | խանձատեցաք (xanjatecʿakʿ) | խանձատեցէք, խանձատեցիք (xanjatecʿēkʿ, xanjatecʿikʿ) | խանձատեցին (xanjatecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խանձատիցեմ (xanjaticʿem) | խանձատիցես (xanjaticʿes) | խանձատիցէ (xanjaticʿē) | խանձատիցեմք (xanjaticʿemkʿ) | խանձատիցէք (xanjaticʿēkʿ) | խանձատիցեն (xanjaticʿen) | |
| aorist | խանձատեցից (xanjatecʿicʿ) | խանձատեսցես (xanjatescʿes) | խանձատեսցէ (xanjatescʿē) | խանձատեսցուք (xanjatescʿukʿ) | խանձատեսջիք (xanjatesǰikʿ) | խանձատեսցեն (xanjatescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | խանձատեա՛ (xanjateá) | — | — | խանձատեցէ՛ք (xanjatecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | խանձատեսջի՛ր (xanjatesǰír) | — | — | խանձատեսջի՛ք (xanjatesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ խանձատեր (mí xanjater) | — | — | մի՛ խանձատէք (mí xanjatēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | խանձատել, խանձատիլ* (xanjatel, xanjatil*) | participle | խանձատեցեալ, խանձատեալ (xanjatecʿeal, xanjateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | խանձատեց- (xanjatecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խանձատիմ (xanjatim) | խանձատիս (xanjatis) | խանձատի (xanjati) | խանձատիմք (xanjatimkʿ) | խանձատիք (xanjatikʿ) | խանձատին (xanjatin) | |
| imperfect | խանձատէի (xanjatēi) | խանձատէիր (xanjatēir) | խանձատէր, խանձատիւր (xanjatēr, xanjatiwr) | խանձատէաք (xanjatēakʿ) | խանձատէիք (xanjatēikʿ) | խանձատէին (xanjatēin) | |
| aorist | խանձատեցայ (xanjatecʿay) | խանձատեցար (xanjatecʿar) | խանձատեցաւ (xanjatecʿaw) | խանձատեցաք (xanjatecʿakʿ) | խանձատեցայք (xanjatecʿaykʿ) | խանձատեցան (xanjatecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խանձատիցիմ (xanjaticʿim) | խանձատիցիս (xanjaticʿis) | խանձատիցի (xanjaticʿi) | խանձատիցիմք (xanjaticʿimkʿ) | խանձատիցիք (xanjaticʿikʿ) | խանձատիցին (xanjaticʿin) | |
| aorist | խանձատեցայց (xanjatecʿaycʿ) | խանձատեսցիս (xanjatescʿis) | խանձատեսցի (xanjatescʿi) | խանձատեսցուք (xanjatescʿukʿ) | խանձատեսջիք (xanjatesǰikʿ) | խանձատեսցին (xanjatescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | խանձատեա՛ց (xanjateácʿ) | — | — | խանձատեցարո՛ւք (xanjatecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | խանձատեսջի՛ր (xanjatesǰír) | — | — | խանձատեսջի՛ք (xanjatesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ խանձատիր (mí xanjatir) | — | — | մի՛ խանձատիք (mí xanjatikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: խանձատել (xanjatel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “խանձատեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy