Definition 2024
թաքնուլ
թաքնուլ
Old Armenian
Verb
թաքնուլ • (tʿakʿnul)
- infinitive of թաքնում (tʿakʿnum)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
թաքնուլ (tʿakʿnul)
|
| genitive |
թաքնլոյ (tʿakʿnloy)
|
| dative |
թաքնլոյ (tʿakʿnloy)
|
| accusative |
թաքնուլ (tʿakʿnul)
|
| ablative |
թաքնլոյ (tʿakʿnloy)
|
| instrumental |
թաքնլով (tʿakʿnlov)
|
| locative |
թաքնուլ (tʿakʿnul)
|
