Definition 2024
թագչել
թագչել
Old Armenian
Verb
թագչել • (tʿagčʿel)
- infinitive of թագչիմ (tʿagčʿim)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
թագչել (tʿagčʿel)
|
| genitive |
թագչելոյ (tʿagčʿeloy)
|
| dative |
թագչելոյ (tʿagčʿeloy)
|
| accusative |
թագչել (tʿagčʿel)
|
| ablative |
թագչելոյ (tʿagčʿeloy)
|
| instrumental |
թագչելով (tʿagčʿelov)
|
| locative |
թագչել (tʿagčʿel)
|
