Definition 2024
ընթեռնուլ
ընթեռնուլ
Old Armenian
Verb
ընթեռնուլ • (əntʿeṙnul)
- infinitive of ընթեռնում (əntʿeṙnum)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
ընթեռնուլ (əntʿeṙnul)
|
| genitive |
ընթեռնլոյ (əntʿeṙnloy)
|
| dative |
ընթեռնլոյ (əntʿeṙnloy)
|
| accusative |
ընթեռնուլ (əntʿeṙnul)
|
| ablative |
ընթեռնլոյ (əntʿeṙnloy)
|
| instrumental |
ընթեռնլով (əntʿeṙnlov)
|
| locative |
ընթեռնուլ (əntʿeṙnul)
|
