Definify.com
Definition 2024
զբաղնում
զբաղնում
Old Armenian
Verb
զբաղնում • (zbałnum)
- Alternative form of զբաղիմ (zbałim)
Conjugation
mediopassive
| infinitive | զբաղնուլ (zbałnul) | participle | զբաղեալ (zbałeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | զբաղ- (zbał-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | զբաղնում (zbałnum) | զբաղնուս (zbałnus) | զբաղնու (zbałnu) | զբաղնումք (zbałnumkʿ) | զբաղնուք (zbałnukʿ) | զբաղնուն (zbałnun) | |
| imperfect | զբաղնուի (zbałnui) | զբաղնուիր (zbałnuir) | զբաղնոյր (zbałnoyr) | զբաղնուաք (zbałnuakʿ) | զբաղնուիք (zbałnuikʿ) | զբաղնուին (zbałnuin) | |
| aorist | զբաղայ (zbałay) | զբաղար (zbałar) | զբաղաւ (zbaław) | զբաղաք (zbałakʿ) | զբաղայք (zbałaykʿ) | զբաղան (zbałan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | զբաղնուցում (zbałnucʿum) | զբաղնուցուս (zbałnucʿus) | զբաղնուցու (zbałnucʿu) | զբաղնուցումք (zbałnucʿumkʿ) | զբաղնուցուք (zbałnucʿukʿ) | զբաղնուցուն (zbałnucʿun) | |
| aorist | զբաղայց (zbałaycʿ) | զբաղցիս (zbałcʿis) | զբաղցի (zbałcʿi) | զբաղցուք (zbałcʿukʿ) | զբաղջիք (zbałǰikʿ) | զբաղցին (zbałcʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | զբաղի՛ր (zbałír) | — | — | զբաղարո՛ւք (zbałarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | զբաղջի՛ր (zbałǰír) | — | — | զբաղջի՛ք (zbałǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ զբաղնուր (mí zbałnur) | — | — | մի՛ զբաղնուք (mí zbałnukʿ) | — | |