Definition 2024
դիզանել
դիզանել
Old Armenian
Verb
դիզանել • (dizanel)
- infinitive of դիզանեմ (dizanem)
- infinitive of դիզանիմ (dizanim)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
դիզանել (dizanel)
|
| genitive |
դիզանելոյ (dizaneloy)
|
| dative |
դիզանելոյ (dizaneloy)
|
| accusative |
դիզանել (dizanel)
|
| ablative |
դիզանելոյ (dizaneloy)
|
| instrumental |
դիզանելով (dizanelov)
|
| locative |
դիզանել (dizanel)
|
