Definify.com

Definition 2024


դիակն

դիակն

Old Armenian

Noun

դիակն (diakn)

  1. corpse, dead body
    պաճուճել դեղովք զդիակնpačučel dełovkʿ zdiakn ― to embalm
    առնել դիակն անթուելիaṙnel diakn antʿueli ― to make great carnage
    դիակունք կռոցdiakunkʿ kṙocʿ ― destruction of idols

Declension

Synonyms

  • դի (di), շաղիղ (šałił)

Derived terms

  • դիակնանամ (diaknanam)

Descendants

References

  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), դիակն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935
  • Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), դիակն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), դիակն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • J̌ahukyan, Geworg (1998), -ակն”, in Hin hayereni verǰacancʿneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʿ lezvi hamematakan kʿerakanutʿyan harcʿer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʿi, pages 5–48