Definify.com
Definition 2024
գիշատեմ
գիշատեմ
Old Armenian
Verb
գիշատեմ • (gišatem) (aorist indicative գիշատեցի)
- to tear, to devour
- գիշատել զմիմեանս ― gišatel zmimeans ― to tear each other, to tear one another to pieces
Conjugation
active
| infinitive | գիշատել (gišatel) | participle | գիշատեցեալ, գիշատեալ (gišatecʿeal, gišateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | գիշատեց- (gišatecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գիշատեմ (gišatem) | գիշատես (gišates) | գիշատէ (gišatē) | գիշատեմք (gišatemkʿ) | գիշատէք (gišatēkʿ) | գիշատեն (gišaten) | |
| imperfect | գիշատէի, գիշատեի* (gišatēi, gišatei*) | գիշատէիր, գիշատեիր* (gišatēir, gišateir*) | գիշատէր (gišatēr) | գիշատէաք, գիշատեաք* (gišatēakʿ, gišateakʿ*) | գիշատէիք, գիշատեիք* (gišatēikʿ, gišateikʿ*) | գիշատէին, գիշատեին* (gišatēin, gišatein*) | |
| aorist | գիշատեցի (gišatecʿi) | գիշատեցեր (gišatecʿer) | գիշատեաց (gišateacʿ) | գիշատեցաք (gišatecʿakʿ) | գիշատեցէք, գիշատեցիք (gišatecʿēkʿ, gišatecʿikʿ) | գիշատեցին (gišatecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գիշատիցեմ (gišaticʿem) | գիշատիցես (gišaticʿes) | գիշատիցէ (gišaticʿē) | գիշատիցեմք (gišaticʿemkʿ) | գիշատիցէք (gišaticʿēkʿ) | գիշատիցեն (gišaticʿen) | |
| aorist | գիշատեցից (gišatecʿicʿ) | գիշատեսցես (gišatescʿes) | գիշատեսցէ (gišatescʿē) | գիշատեսցուք (gišatescʿukʿ) | գիշատեսջիք (gišatesǰikʿ) | գիշատեսցեն (gišatescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | գիշատեա՛ (gišateá) | — | — | գիշատեցէ՛ք (gišatecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | գիշատեսջի՛ր (gišatesǰír) | — | — | գիշատեսջի՛ք (gišatesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ գիշատեր (mí gišater) | — | — | մի՛ գիշատէք (mí gišatēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | գիշատել, գիշատիլ* (gišatel, gišatil*) | participle | գիշատեցեալ, գիշատեալ (gišatecʿeal, gišateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | գիշատեց- (gišatecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գիշատիմ (gišatim) | գիշատիս (gišatis) | գիշատի (gišati) | գիշատիմք (gišatimkʿ) | գիշատիք (gišatikʿ) | գիշատին (gišatin) | |
| imperfect | գիշատէի (gišatēi) | գիշատէիր (gišatēir) | գիշատէր, գիշատիւր (gišatēr, gišatiwr) | գիշատէաք (gišatēakʿ) | գիշատէիք (gišatēikʿ) | գիշատէին (gišatēin) | |
| aorist | գիշատեցայ (gišatecʿay) | գիշատեցար (gišatecʿar) | գիշատեցաւ (gišatecʿaw) | գիշատեցաք (gišatecʿakʿ) | գիշատեցայք (gišatecʿaykʿ) | գիշատեցան (gišatecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գիշատիցիմ (gišaticʿim) | գիշատիցիս (gišaticʿis) | գիշատիցի (gišaticʿi) | գիշատիցիմք (gišaticʿimkʿ) | գիշատիցիք (gišaticʿikʿ) | գիշատիցին (gišaticʿin) | |
| aorist | գիշատեցայց (gišatecʿaycʿ) | գիշատեսցիս (gišatescʿis) | գիշատեսցի (gišatescʿi) | գիշատեսցուք (gišatescʿukʿ) | գիշատեսջիք (gišatesǰikʿ) | գիշատեսցին (gišatescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | գիշատեա՛ց (gišateácʿ) | — | — | գիշատեցարո՛ւք (gišatecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | գիշատեսջի՛ր (gišatesǰír) | — | — | գիշատեսջի՛ք (gišatesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ գիշատիր (mí gišatir) | — | — | մի՛ գիշատիք (mí gišatikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: գիշատել (gišatel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “գիշատեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy