Definify.com

Definition 2024


բարձրութիւն

բարձրութիւն

Old Armenian

Noun

բարձրութիւն (barjrutʿiwn)

  1. height, eminence, elevation, act of raising up, summit, sublimity, grandeur, highness

Declension

Descendants

References

  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), բարձրութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy