Definify.com

Definition 2024

արհամարհեմ

արհամարհեմ

Old Armenian

Alternative forms

արհամարհեամ ‎(arhamarheam)

Verb

արհամարհեմ • ‎(arhamarhem) (aorist indicative արհամարհեցի)

to despise, to repulse, to disdain
to aggrieve, to offend
to vex
to debase

Conjugation

active

person		singular			plural
infinitive		արհամարհել ‎(arhamarhel)		participle	արհամարհեցեալ, արհամարհեալ ‎(arhamarhecʿeal, arhamarheal)
causative		—		aorist stem	արհամարհեց- ‎(arhamarhecʿ-)
person		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	արհամարհեմ ‎(arhamarhem)	արհամարհես ‎(arhamarhes)	արհամարհէ ‎(arhamarhē)	արհամարհեմք ‎(arhamarhemkʿ)	արհամարհէք ‎(arhamarhēkʿ)	արհամարհեն ‎(arhamarhen)
	imperfect	արհամարհէի, արհամարհեի* ‎(arhamarhēi, arhamarhei*)	արհամարհէիր, արհամարհեիր* ‎(arhamarhēir, arhamarheir*)	արհամարհէր ‎(arhamarhēr)	արհամարհէաք, արհամարհեաք* ‎(arhamarhēakʿ, arhamarheakʿ*)	արհամարհէիք, արհամարհեիք* ‎(arhamarhēikʿ, arhamarheikʿ*)	արհամարհէին, արհամարհեին* ‎(arhamarhēin, arhamarhein*)
	aorist	արհամարհեցի ‎(arhamarhecʿi)	արհամարհեցեր ‎(arhamarhecʿer)	արհամարհեաց ‎(arhamarheacʿ)	արհամարհեցաք ‎(arhamarhecʿakʿ)	արհամարհեցէք, արհամարհեցիք ‎(arhamarhecʿēkʿ, arhamarhecʿikʿ)	արհամարհեցին ‎(arhamarhecʿin)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	արհամարհիցեմ ‎(arhamarhicʿem)	արհամարհիցես ‎(arhamarhicʿes)	արհամարհիցէ ‎(arhamarhicʿē)	արհամարհիցեմք ‎(arhamarhicʿemkʿ)	արհամարհիցէք ‎(arhamarhicʿēkʿ)	արհամարհիցեն ‎(arhamarhicʿen)
	aorist	արհամարհեցից ‎(arhamarhecʿicʿ)	արհամարհեսցես ‎(arhamarhescʿes)	արհամարհեսցէ ‎(arhamarhescʿē)	արհամարհեսցուք ‎(arhamarhescʿukʿ)	արհամարհեսջիք ‎(arhamarhesǰikʿ)	արհամարհեսցեն ‎(arhamarhescʿen)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	արհամարհեա՛ ‎(arhamarheá)	—	—	արհամարհեցէ՛ք ‎(arhamarhecʿḗkʿ)	—
	cohortative	—	արհամարհեսջի՛ր ‎(arhamarhesǰír)	—	—	արհամարհեսջի՛ք ‎(arhamarhesǰíkʿ)	—
	prohibitive	—	մի՛ արհամարհեր ‎(mí arhamarher)	—	—	մի՛ արհամարհէք ‎(mí arhamarhēkʿ)	—
*rare

mediopassive

person		singular			plural
infinitive		արհամարհել, արհամարհիլ* ‎(arhamarhel, arhamarhil*)		participle	արհամարհեցեալ, արհամարհեալ ‎(arhamarhecʿeal, arhamarheal)
causative		—		aorist stem	արհամարհեց- ‎(arhamarhecʿ-)
person		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	արհամարհիմ ‎(arhamarhim)	արհամարհիս ‎(arhamarhis)	արհամարհի ‎(arhamarhi)	արհամարհիմք ‎(arhamarhimkʿ)	արհամարհիք ‎(arhamarhikʿ)	արհամարհին ‎(arhamarhin)
	imperfect	արհամարհէի ‎(arhamarhēi)	արհամարհէիր ‎(arhamarhēir)	արհամարհէր, արհամարհիւր ‎(arhamarhēr, arhamarhiwr)	արհամարհէաք ‎(arhamarhēakʿ)	արհամարհէիք ‎(arhamarhēikʿ)	արհամարհէին ‎(arhamarhēin)
	aorist	արհամարհեցայ ‎(arhamarhecʿay)	արհամարհեցար ‎(arhamarhecʿar)	արհամարհեցաւ ‎(arhamarhecʿaw)	արհամարհեցաք ‎(arhamarhecʿakʿ)	արհամարհեցայք ‎(arhamarhecʿaykʿ)	արհամարհեցան ‎(arhamarhecʿan)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	արհամարհիցիմ ‎(arhamarhicʿim)	արհամարհիցիս ‎(arhamarhicʿis)	արհամարհիցի ‎(arhamarhicʿi)	արհամարհիցիմք ‎(arhamarhicʿimkʿ)	արհամարհիցիք ‎(arhamarhicʿikʿ)	արհամարհիցին ‎(arhamarhicʿin)
	aorist	արհամարհեցայց ‎(arhamarhecʿaycʿ)	արհամարհեսցիս ‎(arhamarhescʿis)	արհամարհեսցի ‎(arhamarhescʿi)	արհամարհեսցուք ‎(arhamarhescʿukʿ)	արհամարհեսջիք ‎(arhamarhesǰikʿ)	արհամարհեսցին ‎(arhamarhescʿin)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	արհամարհեա՛ց ‎(arhamarheácʿ)	—	—	արհամարհեցարո՛ւք ‎(arhamarhecʿarúkʿ)	—
	cohortative	—	արհամարհեսջի՛ր ‎(arhamarhesǰír)	—	—	արհամարհեսջի՛ք ‎(arhamarhesǰíkʿ)	—
	prohibitive	—	մի՛ արհամարհիր ‎(mí arhamarhir)	—	—	մի՛ արհամարհիք ‎(mí arhamarhikʿ)	—
*post-classical

Descendants

Armenian: արհամարհել ‎(arhamarhel)

References

Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “արհամարհեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy