Definify.com
Definition 2024
անհեթեթութիւն
անհեթեթութիւն
Old Armenian
Alternative forms
- անհեդեդութիւն (anhededutʿiwn)
Noun
անհեթեթութիւն • (anhetʿetʿutʿiwn)
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | անհեթեթութիւն (anhetʿetʿutʿiwn) | անհեթեթութիւնք (anhetʿetʿutʿiwnkʿ) | |
| genitive | անհեթեթութեան (anhetʿetʿutʿean) | անհեթեթութեանց (anhetʿetʿutʿeancʿ) | |
| dative | անհեթեթութեան (anhetʿetʿutʿean) | անհեթեթութեանց (anhetʿetʿutʿeancʿ) | |
| accusative | անհեթեթութիւն (anhetʿetʿutʿiwn) | անհեթեթութիւնս (anhetʿetʿutʿiwns) | |
| ablative | անհեթեթութենէ (anhetʿetʿutʿenē) | անհեթեթութեանց (anhetʿetʿutʿeancʿ) | |
| instrumental | անհեթեթութեամբ (anhetʿetʿutʿeamb) | անհեթեթութեամբք (anhetʿetʿutʿeambkʿ) | |
| locative | անհեթեթութեան (anhetʿetʿutʿean) | անհեթեթութիւնս (anhetʿetʿutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: անհեթեթություն (anhetʿetʿutʿyun)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “անհեթեթութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy