Definify.com
Definition 2024
անգանեմ
անգանեմ
Old Armenian
Verb
անգանեմ • (anganem) (aorist indicative անգի)
- Alternative spelling of անկանեմ (ankanem)
Conjugation
active
| infinitive | անգանել (anganel) | participle | անգեալ (angeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | անգ- (ang-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անգանեմ (anganem) | անգանես (anganes) | անգանէ (anganē) | անգանեմք (anganemkʿ) | անգանէք (anganēkʿ) | անգանեն (anganen) | |
| imperfect | անգանէի, անգանեի* (anganēi, anganei*) | անգանէիր, անգանեիր* (anganēir, anganeir*) | անգանէր (anganēr) | անգանէաք, անգանեաք* (anganēakʿ, anganeakʿ*) | անգանէիք, անգանեիք* (anganēikʿ, anganeikʿ*) | անգանէին, անգանեին* (anganēin, anganein*) | |
| aorist | անգի (angi) | անգեր (anger) | անգ (ang) | անգաք (angakʿ) | անգէք, անգիք (angēkʿ, angikʿ) | անգին (angin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անգանիցեմ (anganicʿem) | անգանիցես (anganicʿes) | անգանիցէ (anganicʿē) | անգանիցեմք (anganicʿemkʿ) | անգանիցէք (anganicʿēkʿ) | անգանիցեն (anganicʿen) | |
| aorist | անգից (angicʿ) | անգցես (angcʿes) | անգցէ (angcʿē) | անգցուք (angcʿukʿ) | անգջիք (angǰikʿ) | անգցեն (angcʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ա՛նգ (áng) | — | — | անգէ՛ք (angḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | անգջի՛ր (angǰír) | — | — | անգջի՛ք (angǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ անգաներ (mí anganer) | — | — | մի՛ անգանէք (mí anganēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “անգանեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy