Definify.com
Definition 2025
утопать
утопать
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ʊtɐˈpatʲ]
Verb
утопа́ть • (utopátʹ) impf (perfective утону́ть)
Conjugation
Conjugation of утопа́ть (class 1a imperfective intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | утопа́ть utopátʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | утопа́ющий utopájuščij |
утопа́вший utopávšij |
| passive | — | — |
| adverbial | утопа́я utopája |
утопа́в utopáv, утопа́вши utopávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | утопа́ю utopáju |
бу́ду утопа́ть búdu utopátʹ |
| 2nd singular (ты) | утопа́ешь utopáješʹ |
бу́дешь утопа́ть búdešʹ utopátʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | утопа́ет utopájet |
бу́дет утопа́ть búdet utopátʹ |
| 1st plural (мы) | утопа́ем utopájem |
бу́дем утопа́ть búdem utopátʹ |
| 2nd plural (вы) | утопа́ете utopájete |
бу́дете утопа́ть búdete utopátʹ |
| 3rd plural (они́) | утопа́ют utopájut |
бу́дут утопа́ть búdut utopátʹ |
| imperative | singular | plural |
| утопа́й utopáj |
утопа́йте utopájte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | утопа́л utopál |
утопа́ли utopáli |
| feminine (я/ты/она́) | утопа́ла utopála |
|
| neuter (оно́) | утопа́ло utopálo |
|
Related terms
- утопа́ющий (utopájuščij)
- тону́ть (tonútʹ)
Etymology 2
Pronunciation
- IPA(key): [ʊˈtopətʲ]
Verb
уто́пать • (utópatʹ) pf (imperfective уто́пывать)
Conjugation
Conjugation of уто́пать (class 1a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | уто́пать utópatʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | уто́павший utópavšij |
| passive | — | уто́панный utópannyj |
| adverbial | — | уто́пав utópav, уто́павши utópavši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | уто́паю utópaju |
| 2nd singular (ты) | — | уто́паешь utópaješʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | уто́пает utópajet |
| 1st plural (мы) | — | уто́паем utópajem |
| 2nd plural (вы) | — | уто́паете utópajete |
| 3rd plural (они́) | — | уто́пают utópajut |
| imperative | singular | plural |
| уто́пай utópaj |
уто́пайте utópajte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | уто́пал utópal |
уто́пали utópali |
| feminine (я/ты/она́) | уто́пала utópala |
|
| neuter (оно́) | уто́пало utópalo |
|