Definify.com
Definition 2025
расставить
расставить
Russian
Verb
расста́вить • (rasstávitʹ) pf (imperfective расставля́ть)
Conjugation
Conjugation of расста́вить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | расста́вить rasstávitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | расста́вивший rasstávivšij |
| passive | — | расста́вленный rasstávlennyj |
| adverbial | — | расста́вив rasstáviv, расста́вивши rasstávivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | расста́влю rasstávlju |
| 2nd singular (ты) | — | расста́вишь rasstávišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | расста́вит rasstávit |
| 1st plural (мы) | — | расста́вим rasstávim |
| 2nd plural (вы) | — | расста́вите rasstávite |
| 3rd plural (они́) | — | расста́вят rasstávjat |
| imperative | singular | plural |
| расста́вь rasstávʹ |
расста́вьте rasstávʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | расста́вил rasstávil |
расста́вили rasstávili |
| feminine (я/ты/она́) | расста́вила rasstávila |
|
| neuter (оно́) | расста́вило rasstávilo |
|
Related terms
- расстано́вка (rasstanóvka)
- ста́вить (stávitʹ)