Definify.com
Definition 2025
раздражить
раздражить
Russian
Verb
раздражи́ть • (razdražítʹ) pf (imperfective раздража́ть)
Conjugation
Conjugation of раздражи́ть (class 4b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | раздражи́ть razdražítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | раздражи́вший razdražívšij |
| passive | — | раздражённый razdražónnyj |
| adverbial | — | раздражи́в razdražív, раздражи́вши razdražívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | раздражу́ razdražú |
| 2nd singular (ты) | — | раздражи́шь razdražíšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | раздражи́т razdražít |
| 1st plural (мы) | — | раздражи́м razdražím |
| 2nd plural (вы) | — | раздражи́те razdražíte |
| 3rd plural (они́) | — | раздража́т razdražát |
| imperative | singular | plural |
| раздражи́ razdraží |
раздражи́те razdražíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | раздражи́л razdražíl |
раздражи́ли razdražíli |
| feminine (я/ты/она́) | раздражи́ла razdražíla |
|
| neuter (оно́) | раздражи́ло razdražílo |
|
Related terms
- раздражаться (razdražatʹsja), раздражиться (razdražitʹsja)
- раздраже́ние (razdražénije)
- раздражительный (razdražitelʹnyj)