Definify.com
Definition 2025
проказить
проказить
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [prɐˈkazʲɪtʲ]
Verb
прока́зить • (prokázitʹ) impf (perfective напрока́зить)
- Alternative form of прока́зничать (prokázničatʹ)
Conjugation
Conjugation of прока́зить (class 4a imperfective intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | прока́зить prokázitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | прока́зящий prokázjaščij |
прока́зивший prokázivšij |
| passive | — | — |
| adverbial | прока́зя prokázja |
прока́зив prokáziv, прока́зивши prokázivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | прока́жу prokážu |
бу́ду прока́зить búdu prokázitʹ |
| 2nd singular (ты) | прока́зишь prokázišʹ |
бу́дешь прока́зить búdešʹ prokázitʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | прока́зит prokázit |
бу́дет прока́зить búdet prokázitʹ |
| 1st plural (мы) | прока́зим prokázim |
бу́дем прока́зить búdem prokázitʹ |
| 2nd plural (вы) | прока́зите prokázite |
бу́дете прока́зить búdete prokázitʹ |
| 3rd plural (они́) | прока́зят prokázjat |
бу́дут прока́зить búdut prokázitʹ |
| imperative | singular | plural |
| прока́зь prokázʹ |
прока́зьте prokázʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | прока́зил prokázil |
прока́зили prokázili |
| feminine (я/ты/она́) | прока́зила prokázila |
|
| neuter (оно́) | прока́зило prokázilo |
|
Derived terms
- напрока́зить (naprokázitʹ)
- спрока́зить (sprokázitʹ)
Related terms
- прока́за (prokáza)
Etymology 2
Perhaps from прока́за (prokáza) + -и́ть (-ítʹ).
Pronunciation
- IPA(key): [prəkɐˈzʲitʲ]
Verb
прокази́ть • (prokazítʹ) pf
Conjugation
Conjugation of прокази́ть* (class 4b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | прокази́ть* prokazítʹ* |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | прокази́вший* prokazívšij* |
| passive | — | прокажённый prokažónnyj |
| adverbial | — | прокази́в* prokazív*, прокази́вши* prokazívši* |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | прокажу́* prokažú* |
| 2nd singular (ты) | — | прокази́шь* prokazíšʹ* |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | прокази́т* prokazít* |
| 1st plural (мы) | — | прокази́м* prokazím* |
| 2nd plural (вы) | — | прокази́те* prokazíte* |
| 3rd plural (они́) | — | проказя́т* prokazját* |
| imperative | singular | plural |
| прокази́* prokazí* |
прокази́те* prokazíte* |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | прокази́л* prokazíl* |
прокази́ли* prokazíli* |
| feminine (я/ты/она́) | прокази́ла* prokazíla* |
|
| neuter (оно́) | прокази́ло* prokazílo* |
|
Derived terms
- прокажённый (prokažónnyj)