Definify.com
Definition 2025
проиграть
проиграть
Russian
Verb
проигра́ть • (proigrátʹ) pf (imperfective прои́грывать)
Conjugation
Conjugation of проигра́ть (class 1a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | проигра́ть proigrátʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | проигра́вший proigrávšij |
| passive | — | прои́гранный proígrannyj |
| adverbial | — | проигра́в proigráv, проигра́вши proigrávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | проигра́ю proigráju |
| 2nd singular (ты) | — | проигра́ешь proigráješʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | проигра́ет proigrájet |
| 1st plural (мы) | — | проигра́ем proigrájem |
| 2nd plural (вы) | — | проигра́ете proigrájete |
| 3rd plural (они́) | — | проигра́ют proigrájut |
| imperative | singular | plural |
| проигра́й proigráj |
проигра́йте proigrájte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | проигра́л proigrál |
проигра́ли proigráli |
| feminine (я/ты/она́) | проигра́ла proigrála |
|
| neuter (оно́) | проигра́ло proigrálo |
|
Antonyms
- вы́играть (výigratʹ)
Related terms
- прои́грыватель (proígryvatelʹ)
- про́игрыш (próigryš)