Definify.com
Definition 2025
принудить
принудить
Russian
Verb
прину́дить • (prinúditʹ) pf (imperfective принужда́ть)
Conjugation
Conjugation of прину́дить (class 4a⑦(-жд-) perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | прину́дить prinúditʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | прину́дивший prinúdivšij |
| passive | — | принуждённый prinuždjónnyj |
| adverbial | — | прину́див prinúdiv, прину́дивши prinúdivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | прину́жу prinúžu |
| 2nd singular (ты) | — | прину́дишь prinúdišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | прину́дит prinúdit |
| 1st plural (мы) | — | прину́дим prinúdim |
| 2nd plural (вы) | — | прину́дите prinúdite |
| 3rd plural (они́) | — | прину́дят prinúdjat |
| imperative | singular | plural |
| прину́дь prinúdʹ |
прину́дьте prinúdʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | прину́дил prinúdil |
прину́дили prinúdili |
| feminine (я/ты/она́) | прину́дила prinúdila |
|
| neuter (оно́) | прину́дило prinúdilo |
|