Definify.com
Definition 2025
пригнуть
пригнуть
Russian
Verb
пригну́ть • (prignútʹ) pf (imperfective пригиба́ть)
Conjugation
Conjugation of пригну́ть (class 3b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | пригну́ть prignútʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | пригну́вший prignúvšij |
| passive | — | при́гнутый prígnutyj |
| adverbial | — | пригну́в prignúv, пригну́вши prignúvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | пригну́ prignú |
| 2nd singular (ты) | — | пригнёшь prignjóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | пригнёт prignjót |
| 1st plural (мы) | — | пригнём prignjóm |
| 2nd plural (вы) | — | пригнёте prignjóte |
| 3rd plural (они́) | — | пригну́т prignút |
| imperative | singular | plural |
| пригни́ prigní |
пригни́те prigníte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | пригну́л prignúl |
пригну́ли prignúli |
| feminine (я/ты/она́) | пригну́ла prignúla |
|
| neuter (оно́) | пригну́ло prignúlo |
|
Derived terms
- пригиба́ться impf (prigibátʹsja), пригну́ться pf (prignútʹsja)