Definify.com
Definition 2024
пачынаць
пачынаць
Belarusian
Verb
пачына́ць • (pačynácʹ) impf (perfective пача́ць)
Conjugation
Conjugation of пачынаць
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | пачына́ць (pačynácʹ) | |
| adverbial | present tense | past tense |
| пачына́ючы (pačynájučy) | — | |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я (ja)) | пачына́ю (pačynáju) | бу́ду пачына́ць (búdu pačynácʹ) |
| 2nd singular (ты (ty)) | пачына́еш (pačynáješ) | бу́дзеш пачына́ць (búdzješ pačynácʹ) |
| 3rd singular (ён (jón)/яна́ (janá)/яно́ (janó)) | пачына́е (pačynáje) | бу́дзе пачына́ць (búdzje pačynácʹ) |
| 1st plural (мы (my)) | пачына́ем (pačynájem) | бу́дзем пачына́ць (búdzjem pačynácʹ) |
| 2nd plural (вы (vy)) | пачына́еце (pačynájecje) | бу́дзеце пачына́ць (búdzjecje pačynácʹ) |
| 3rd plural (яны́ (janý)) | пачына́юць (pačynájucʹ) | бу́дуць пачына́ць (búducʹ pačynácʹ) |
| imperative | singular | plural |
| пачына́й (pačynáj) | пачына́йце (pačynájcje) | |
| past tense | singular | plural (мы (my), вы (vy), яны́ (janý)) |
| masculine (я (ja), ты (ty), ён (jón)) | пачына́ў (pačynáŭ) | пачына́лі (pačynáli) |
| feminine (я (ja), ты (ty), яна́ (janá)) | пачына́ла (pačynála) | |
| neuter (яно́ (janó)) | пачына́ла (pačynála) | |