Definify.com
Definition 2025
нажить
нажить
Russian
Verb
нажи́ть • (nažítʹ) pf (imperfective нажива́ть)
Conjugation
Conjugation of нажи́ть (class 16b/c[①] perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | нажи́ть nažítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | нажи́вший nažívšij |
| passive | — | на́житый nážityj, нажи́тый nažítyj |
| adverbial | — | нажи́в nažív, нажи́вши nažívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | наживу́ naživú |
| 2nd singular (ты) | — | наживёшь naživjóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | наживёт naživjót |
| 1st plural (мы) | — | наживём naživjóm |
| 2nd plural (вы) | — | наживёте naživjóte |
| 3rd plural (они́) | — | наживу́т naživút |
| imperative | singular | plural |
| наживи́ naživí |
наживи́те naživíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | на́жил nážil, нажи́л nažíl |
на́жили nážili, нажи́ли nažíli |
| feminine (я/ты/она́) | нажила́ nažilá |
|
| neuter (оно́) | на́жило nážilo, нажи́ло nažílo |
|