Definify.com

Definition 2024

клі́каць • ‎(klíkacʹ) ‎(imperfective, perfective клікнуць)

Conjugation of клікаць

imperfective aspect
infinitive	клі́каць (klíkacʹ)
adverbial	present tense	past tense
	клі́чучы (klíčučy)	—
	present tense	future tense
1st singular (я ‎(ja))	клі́чу (klíču)	бу́ду клі́каць (búdu klíkacʹ)
2nd singular (ты ‎(ty))	клі́чаш (klíčaš)	бу́дзеш клі́каць (búdzješ klíkacʹ)
3rd singular (ён ‎(jón)/яна́ ‎(janá)/яно́ ‎(janó))	клі́ча (klíča)	бу́дзе клі́каць (búdzje klíkacʹ)
1st plural (мы ‎(my))	клі́чам (klíčam)	бу́дзем клі́каць (búdzjem klíkacʹ)
2nd plural (вы ‎(vy))	клі́чаце (klíčacje)	бу́дзеце клі́каць (búdzjecje klíkacʹ)
3rd plural (яны́ ‎(janý))	клі́чуць (klíčucʹ)	бу́дуць клі́каць (búducʹ klíkacʹ)
imperative	singular	plural
	кліч (klič)	клі́чце (klíčcje)
past tense	singular	plural (мы ‎(my), вы ‎(vy), яны́ ‎(janý))
masculine (я ‎(ja), ты ‎(ty), ён ‎(jón))	клі́каў (klíkaŭ)	клі́калі (klíkali)
feminine (я ‎(ja), ты ‎(ty), яна́ ‎(janá))	клі́кала (klíkala)
neuter (яно́ ‎(janó))	клі́кала (klíkala)